14409 IMGt11
jplMk w tyra względzie stopniowo się zmienia, także dzięki prowadzonym “*>*“ Języka migowego. Ostatnio jednak sugeruje się np. aby dzieci i mło-IólL mesłysząca mogły korzystać z pomocy dwu nauczycieli, z których jeden znakomicie znałby język migowy. Wykorzystywanie języka migowego w nauczaniu jest regułą w szkole dla dzieci niesłyszących z dodatkowymi upośledzeniami.
Język migowy w nauczaniu dzieci niesłyszących zyskuje w ostatnich latach na popularności także w Polsce. Podstawa zmiany tego podejścia tkwi w ciągle jeszcze niedostatecznym wykorzystaniu dla rozwoju językowego okresu przedszkolnego i w związku z tym stale podkreślane jest niedostateczne powodzenie w nauce szkolnej dzieci kształconych metodami nawiązującymi do szkoły niemieckiej.
Oddzielną grupę znaków migowych stanowią migi sztuczne. Wyróżniamy różne systemy języka migowego opracowywane w różnych krajach. Z reguły nawiązują one do rodzimych tradycji.
Metoda francuska ks. de 1’Epee polegała na zastosowaniu sztucznych, logicznie i metodycznie rozwiniętych znaków migowych, uzupełnianych daktyloiogią i pismem. De l’Epee wyróżniał znaki migowe podstawowe, które określały podstawowe pojęcia; znaki metodyczne, które określały leksykalne, gramatyczne i syn taktyczne aspekty przekazywanego tekstu. Znaki skrócone odnosiły się do skrótów znaków metodycznych. Znaki podstawowe dzielił z kolei na naturalne, oddające zewnętrzne podobieństwo przedmiotu bądź zjawiska i sztuczne, odnoszące się do pojęć, które nie podlegały percepcji za pośrednictwem zmysłów.
System migowy Pageta-Gormana (Sign System for Language Development —KS). Richard Paget (1869-1955), uczony zajmujący się fonetyką, począwszy od 1928 r. zainteresował się językiem migowym tworząc system, w któ-rym fciżrtntat słowu odpowiadał jeden znak migowy. Wypowiedzi słowne i znaki języka migowego mogły przebiegać jednocześnie i w sposób zsyn-chtonizowany. Znaki syntaktyczno-gramatyczne ułatwiały zrozumienie przetasowanego tekstu. W roku 1958 G. Paget i P. Gorman udoskonalili system Ł Pagera. Najogólniej system PGS polega na tym, że"1:
słowu odpowiada znak migowy realizowany przez jedną lub Meięcr,
system cechuje obrazowość i poglądowość;
Mam**//* Kommunikationshiifen..., s. 20.
f
-naukę znaków migowych, ich rozpoznanie i użycie ułatwia podstawowy zbiór znaków migowych (basie signs) w liczbie ok. 35, które można wykorzystać dla przedstawienia pojęć pokrewnych;
1 stosuje się oddzielne znaki gramatyczne np. dla liczby mnogiej, czasowników.
Metoda ta ma pomóc szczególnie małym dzieciom z uszkodzonym słuchem w przyswojeniu sobie gramatycznie poprawnej mowy dźwiękowej.
W odniesieniu do języka migowego uważa się dziś, że chodzi nie tyle
0 korzystanie z pomocniczego środka komunikacji w tych przypadkach, w których nie jest możliwa komunikacja w inny sposób, ile o funkcjonalnie
1 strukturalnie odpowiadający systemowi języka werbalnego system językowy, zaś wykorzystywanie zachowanych resztek słuchu nie dotyczy już względnie małej grupy osób z resztkami słuchu, lecz prawdopodobnie większości dzieci zdiagnozowanych jako niesłyszące, szczególnie zaś w odniesieniu do graniczącego z głuchotą niedosłyszenia-podkreśla Klaus B. Gunter112.
Współcześnie podkreśla się także, że języki migowe charakteryzują się tymi samymi ogólnymi lingwistycznymi kryteriami definicyjnymi. Są one arbitralnie funkcjonującym systemem znaków, składającym się ze znaków otwartych, nie ograniczonych czasowo i liczbowo, które dla utworzenia zdania korzystają z nieznaczących elementów113. W znakach migowych wyróżnić można, zdaniem B. Szczepankowskiego, 5 wiązek cech dystynktywnych, takich jak: „1) układ palców u rąk (ręki), 2) pozycja rąk (ręki), 3) miejsce artykulacji, czyli położenie rąk w stosunku do ciała i do siebie, 4) artykulacja (ruch) - kierunek ruchu, 5) artykulacja (ruch) sposób wykonania ruchu”114. Klaus B. Gunter stwierdza, że115:
- Języki migowe są przez ich użytkowników, analogicznie jak języki dźwiękowe, przetwarzane centralnie. Wykazują one tę samą językową domi-
I nantę lewej półkuli mózgowej.
- Ontogenetycznie języki migowe rozwijają się analogicznie jak w toku I normalnego nabywania języka. Podkreśla się przy tym, że analizator wzrokowy dojrzewa nieco wcześniej niż słuchowy, na co wskazywałyby obserwa- 2 1
Kunikacji językowej, Wyd. Uczelniane WSRP w Siedlcach, Siedlce 1991,1117.
Klaus-B. GUnter, Gehórlosenpddagogik..op. cit.
11 K.B. G U n t e r, GehOrlosenpadagogik zwischen Hórsprecherziehung Lmdsprachbegfehenck Gebdrden und Gebćrdensprache, „Hfirgeschadigt en pedagogik", 1991, nr 6.
Tamże.
B. Szczepankowski, Wyrównanie szans osób niesłyszących. Opływudaaęją hp-
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Zdolność dezynfekcyjna powszechnie stosowanych dezynfektantów względem bakterii i wirusów zmienia si
tmp5D 1 poszczególnego człowieka, to w tym względzie nic się nic zmieniło od wieków. Weźmy chociażby
• Usługi różnią się od siebie pod względem stopnia wymienionych wcześniej cech - mogą niektórych nie
201403112154 Jednostką momentu siły w układzie SI jest 1 Nm . Twierdzenie Moment siły względem punk
zdj?cie1329 Po rzuceniu palenia ryzyko względne obniżało się do 0.7. Palenie obniża skuteczność
img008 (92) stałego i na zawsze określonego. Pisze Cassirer: „Dzięki nagłej metamorfozie wszystko mo
Img10295 15CO SIĘ ZMIENIŁO? (teatr improwizacji) CELE Dzieci mogą szkolić zdolność obserwacji próbuj
więcej podobnych podstron