, oprać R Grześkowiak i V Karpiński. Warszawa isk:. /'.»<opr.K' j 5 O

\t u :rrszr po/stóe. op /to* ■ Mttb) k;.bu. M. Korolki

y staropolskie. Anioł

'prac J Okoń. Wroc K Weiniraub. Wro.

Pelcowie Warszaw ■eh w 19~.\BXi: ir, oprać. M. Eusta

!jr?fiszczuk\ J 5. <

)

[w:] Z)rz

995 i n.

haJowska, E. S

*5. oprać. W. 0 polskiego śi uologia polski 'olskiej poezji poświęconj polskiej w L

Mogły hy nieżywego odei n.u w. dv nożem 1 jx»gt .vnv litowane, hohy su; go in.uka, ftwb\w. v lej nadzieje swojci w nim ostatka.

Snąc |u. nu* u:\ililu Która su* dziwu|ąc,

Ze tlo niej me powraca. i stąd ruminując Cos zło i* nim a tu zgiełk i sława się szerzy IOW Wtęts. a o P a s k w a 11 m e). ciężko się zaperzy S; omota i mcwstydcm swoim pokonunu.

Zaczym skon.) nastąpi noc wintu podejźrzana,

!’i.co mkirn nic nie głosząc, ze wszytkim swym dworem l pałacem pospołu porwie się szaszorcm, z >> Gdzie przepadszy nic wiedzieć. Próżne tylko znaki Możności pozostały i majestat, jaki Był jej przedtym - A tu już piękna Paskwalina Odniózszy to z Wenery i razem jej syna Zwycięstwo niesłychane, na tym miejscu swoje kv Państwo ufundowała. Gdzie owe pokoje,

Sale i tanecznice (stek światowych ludzi)

Na klasztor reformuje i kosztowny wzbudzi Przy nim kościół - jako jej Bełiza kazała.

Tamże z wielkim tryumfem te porozpinała 1065 Lupy Kupidynowc na pamiątkę wieczną.

A sama w swym zawzięciu będąc już stateczną.

Grono Westy bogini dziewic zgromadziła,

1 zamknąwszy spoi się im ksienią poświęciła.

Czym więcej już daleko niż słynąc z gładkości, n 'i W wielkiej sławie dożyła i świątobliwości,

Zostawiwszy panienkom przykład znaczny w sobie, Zęby nie w tej powierzchnej, ale się ozdobie Swojej inszej kochały, miękkie fatygując Pracą członki i nigdy zgoła nie próżnując lu75 Czym Wenus w nich ostydnic, która jako złodziej Z żartów, śmiechów i kartek pisanych się rodzi),

Nade wszytko oczyma szafować umiały,

Gdyż tam wełnie napierwej Kupidynek mały,

Toż w serce się zakrada i topi swe strzały losu Rzadko nieprzyłomione ile w piersi białej.

Więc kiedy go po puszkach pieszczonych poznają I pojzrzeniu zuchwałym niech mu nie ufają,

l(l*’