78728 IMGB42 (2)
242 Warzywa rzepo watę
Ostorgrus Różowa była testowana w doświadczeniach uprawowych w Katedrze Warzywnictwa AR w Poznaniu, zarówno wiosna w szklarniach i skrzyniach inspektowych. #ak i jesień 13 w nie ogrzewanych fundach foliowych.
We wschodnich Niemczech do uprawy pod osłonami, oprócz wymienionych odmian. zalecane są. Runder Weisser
— o kulistym zgrubieniu i gładkiej, białej skórce, niezbyt silnym ulistnieniu i płaskiej rozecie liściowej, nadaje się do najwcześniejszej uprawy i gęstego sadzenia, w rozstawie 15x10 cm. 15x15 cm; Romo
— o większym od poprzedniej odmiany, stożkowatym zgrubieniu, również o białej skórce, bujniejszym ulistnieniu. wymagająca większej rozstawy. 10x25 — 20x25 cm. Odmiana ta znosi lepiej większe wahania temperatury, jest odporna na strzelanie w pędy nasienne i parceme. lecz w mniej korzystnych warunkach szybko drewnieje i może się rozwidlać. Z wymienionych odmian ma najdłuższy okres wegetacji.
W zachodnich Niemczech, gdzie rzodkiew stanowi jedno z najbardziej dochodowych warzyw przed pionowych, powszechnie znana jest odmiana Munchener Treib und Setz — o białym, owalnym, półdługim zgrubieniu, przeznaczona od najwcześniejszej do opóźnionej uprawy wiosennej oraz uprawy jesiennej. Ulistnienie ma niezbyt obfite. a brzegi liści postrzępione.
10.2.7. Technologie uprawy
Rzodkiew uprawia się z bezpośredniego siewu na miejsce stałe lub z rozsady. Skrócenie okresu uprawy o 7—14 dni i znaczne wyrównanie wielkości zgrubień przy jedno- czy dwukrotnym zbiorze, można uzyskać uprawiając rzodkiew z rozsady.
Uprawa z siewu. Do bezpośredniego siewu powinno się używać nasion kalibrowanych. o wielkości 3.0—3.2 mm. co zapewnia wyrównane zbiory. Rzodkiew powinno się stać za pomocą precyzyjnych siewników w odległościach rzędów 15—25 cm. s w rzędzie co 12—15 cm. Przy siewie nasion niekałibrowanych odległości między rzędami pozostają takie same, natomiast
w rzędzie wynoszą 2—5 cm. Po wschodach przerywa się rośliny lub za pomocy motycft . usuwa słabsze i spóźnione w rozwoju, pozostawiając mocne rośliny w odległościach 10—15 cm.
Przy uprawie rzodkwi z siewu, zwłaszcza I u odmian półdlugich i długich, znaczna część zgrubienia wytworzona jest z korcem* i jego zakończenie jest zawsze klinowato wydłużone.
Uprawa z rozsady. W okresie niedobo- I ru światła, tj. w uprawach bardzo wczesnych I lub opóźnionych, lepsze wyrównania przy. rostu zgrubień i przyspieszenie zbiorów za pewnia uprawa z rozsady. Nasiona wysiewa ! się do skrzynek, w odkażoną ziemię inspek- 1 tową lub podłoże organiczne, w ilości 3—5 I g na skrzynkę. Temperatura okresu kiełfco- 1 wania powinna wynosić 12 C. Dzięki stosunkowo dużemu zagęszczeniu siewek i nieco wyższej temperaturze od momentu wschodów, tj. 15°C w ciągu dnia, następuje po 12—14 dniach od siewu wydłużenie części podliścieniowej do 6—10 cm i całkowite rozłożenie liścieni. W takiej fazie rozwinięte siewki stanowią rozsadę nadającą i się do sadzenia na miejsce stałe.
Przy wybieraniu rozsady do sadzenia na-leży przeprowadzić dość ostrą selekcję i ładzić tylko prawidłowo wykształcone siewki, w jednakowej fazie rozwoju. Rzodkiew sadr l się w rozstawie 10 x 20—15x20 cm za po- I mocą długiego. 20-centymetrowego kolka, j pionowo zagłębiając całą siewkę po liściem* w ziemi lub podłożu. Przy uprawie rzodkwi ; z rozsady inny jest kształt zgrubienia niż przy i uprawie z siewu. Staje się ono walcowate, gładkie i tępo zakończone, a powstaje prawie w całości z części podliścieniowej Warunkiem wytworzenia takiego kształtu jest jednak prawidłowe sadzenie, tj. pionowe i wystarczająco głębokie. Trzeba przy ty* uważać, by nie zawinął się wierzchołek korzenia. Zbyt długi korzonek siewki należy przed sadzeniem skrócić. Zawinięcie ku górze korzenia powoduje znaczne zwolnienie wzrostu i zniekształcenie całego zgrubienia co powoduje, że taka rzodkiew nie je* produktem handlowym.
10.2.8. Zbiór oraz przygotowanie do obrotu i krótkiego przechowania
Rzodkiew zbiera się ręcznie, gdy tylko osiągnie wielkość handlową i możliwie szybko po wyrwaniu myje. bo gdy ziemia przyschnie do zgrubień usuwa się ją znacznie trudniej. W krajach Europy Zachodniej coraz częściej do mycia warzyw służą odpowiednie maszyny.
Rzodkiew sprzedawana jest na sztuki, z liśćmi, czasami w pęczkach po 5 sztuk, a późną wiosną i jesienią także na wagę (wtedy musi być ona bez liści, które obcina się przy samej główce, uważając jednak, aby jej nie uszkodzić).
W obrocie obowiązuje norma branżowa BN-73/9137-29. Rzodkiew, zarówno z liśćmi, jak i obciętą, transportuje się w ażurowych skrzynkach drewnianych lub plastykowych. Przechowywanie rzodkwi z liśćmi jest możliwe tylko przez 2—3 doby w temperaturze bliskiej 0°C. Rzodkiew bez liści w odpowiednich. zamkniętych przez zgrzewanie woreczkach foliowych w temperaturze 1—3°C można przechowywać 10—14 dni. Należy to jednak czynić tylko w razie okresowej nadmiernej podaży.
10.2.9. Choroby rzodkwi i rzodkiewki
Chorobą fizjologiczną rzodkwi jest parcenie zgrubień, polegające na powstawaniu wewnątrz watowatego suchego miąższu z pustymi przestrzeniami. Przyczyną wystąpienia choroby są zaburzenia wzrostu spowodowane złą gospodarką wodną, opóźnienie zbiorów, przemarznięcie w okresie dorastania zgrubień, np. późną jesienią.
Zapobieganie polega na utrzymywaniu właściwej wilgotności podłoża i warunków klimatycznych w pomieszczeniu produkcyjnym oraz terminowym zbiorze.
Choroby grzybowe to zgorzel siewek i czernienie korzeni rzodkiewki.
Zgorzel siewek (Rhizoctonia sp.). Najgroźniejsza choroba w uprawie rzodkiewki pod osłonami. Typowym jej objawem jest czernienie i przewężenie części podliścieniowej łodyżki. Siewki przewracają się i zamierają. Źródłem infekcji jest gleba zarażona grzybami wywołującymi zgorzel. Zapobieganie:
• nasiona siać niezbyt gęsto,
• rośliny podlewać umiarkowanie,
• wietrzyć pomieszczenia uprawowe,
• dezynfekować glebę,
• zaprawiać nasiona.
Czernienie korzeni rzodkiewki (4p-hanomyces raphani). Na skórce zgrubienia widoczne są szarogranatowe lub granatowoczarne plamy. Przebarwieniu ulegać też mogą głębsze warstwy miękiszu. W miejscu porażonym zgrubienie przewęża się, a później ulega suchej zgniliźnie. Choroba występuje szczególnie często na glebach zasadowych i świeżo nawożonych obornikiem, a także zbyt wilgotnych i organicznych (Muller 1978). Rzodkiewka uprawiana pod osłonami jest częściej atakowana przez tę chorobę niż uprawiana w polu.
Zapobieganie: e obniżyć pH gleby,
e zaprzestać uprawy na porażonej powierzchni,
e zdezynfekować podłoże, e stosować właściwe nawożenie potasem i azotem.
Na rzodkwi występują te same choroby pasożytnicze co na rzodkiewce. Takie same są również sposoby zapobiegania tym chorobom.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
64743 IMGB39 (2) 10. Warzywa rzepo watę 10.1. Rzodkiewka — Raphanus satimis&n
skanuj0009 (242) łwRpriNlWM, po miiili/in fOOjologa. poeta przemienia w eschatologiczną groteską: To
skanuj0011 (38) 28. Zaznacz informację błędną. Zanieczyszczone warzywa mogą być źr
skanuj0013 (242) I /"! 2&cLJs ■ UymiH ytyćth nJf&jH ,&2ckf . / •
skanuj0014 MAŁE RZEŹBY 1. Aby z cebuli stworzyć kwiat, należy naciąć warzywo, dzieląc je na
skanuj0014 (204) MAŁE RZEŹBY 1. Aby z cebuli stworzyć kwiat, należy naciąć warzywo, dzieląc je na
więcej podobnych podstron