obraz1 (55)
2i) Dla chinojapońskiego Dalekiego Wschodu piękno konkretne, jak dla Platona, jest iluminującym odesłaniem do piękna w sobie i do tego, co jest niewyslowioną „tamtą stroną” piękna. Powiadano o chińskim malarzu Ju-KO, że kiedy malował bambusy, „zapominał o własnym ciele i przeobrażał się w bambus”. Ale te bambusy są z kolei symbolami i odsyłają do mistycznej ekstazy. Zob. F. S. C. Northrop, The meeting of Hast and West, s. 340.
Rozdział I
1 Zob. V. Gruntel, Idiconologie de Saint Gennain de Conshmtinople» „Echos d’Orient’\ t. 21, s. 165; tegoż, Ldconologie de saint Theodore Studite, tamże, s. 257. Zob. również w Dictionnaire d'archeologie chret lenne et de liturgie, Paris 1907-1953, t. 1-16, hasło H. Leclerca na temat Les image s, t. 7. Zob. też mój artykuł Loccident ico/ioclaste, „Cahiers lntemationaux de Symbolisme” 1963, nr 2.
2 Oswald Spengler, Le declin de FOccident, 1917, t. I.
3 F. A!quie, Conscience er signe dans la philosophie moderne et le cartesicmisme, w: Polanie du symbole, Desclec 1960, s. 221.
4 Zob. G. Bachelard, La formation de Pcsprit ścieniificjue, 1938.
5 R. Guenon, Le regne de la cpiantite et le signe des temps, 1945.
e Zob. F. S. C. Northrop, The meeting of Fast and West, s. 71
i nast. W dziele tym autor zbliża to panowanie algorytmu do idei równości politycznej w demokracji Locke’a, inspirującej francuskich teoretyków rewolucji.
7 Zob. L. Brunschvicq, Heritage de mots, heritage dTdees, s. 98, Alain, Preliminaires a la mythologie, s. 89 i nast. Zob. G. Gusdorf, Mythe et metaphysiąue, Paris 1963, s. 174.
8 J. P. Sartre, Wyobrażenie, Warszawa 1970, PWN, tłum. Paweł JBeylin, s. 46-72 i 178-220.
9 F. Aląuie, op. cit., s. 223.
10 P. Ricoeur, Finitude et culpabiltte, 1960, s. 70.
11 E. Gilson wykazał, na ile Kartezjusz był spadkobiercą problematyki i pomysłów perypatetyckich. Zob. R. Descartes, Discours de la methode, przypisy krytyczne E. Gilsona, wyd. Vrin.
12 Zob. L. Brunschvicq, U esperience humainc et la causalite physic/ue.
15 H. Corbin, Uimagination creatrice dam le soufisme sUbn Araki, Paris 1958, s, 17-18. H. Corbin wykazał, że Islam wschodni, szyicki, szczególnie wraz z Ibn A rabini, zwanym Ibn Aflatum, „synem Platona”, lepiej uchronił się niż chrześcijański Zachód od perypatetyckiej fali awerroizmu i dzięki temu zachował nienaruszoną tę doktrynę odnowy la’vTI, i przywileje wyobraźni epifanicznej (Słani al-mithal).
u Zob. M. Cappuyne, Jean Scot Erigene, sa v>e, son oeuvre, su pensee, Louvain 1933.
15 Tytuł XIII księgi Komentarzy do Ewangelii Bazylidesa. Zob. F. Sagnard, La gnose valent'miernie et le temoiguage de salut Irenee, Paris 1947, wyd. Vrin. Zob. S. Hutin, Le gnostiąue, s. 40: „Te istoty pół-abstrakcyjne, pól-konkretne poruszają się w dziedzinie pośredniej (podkreślenie moje—G. D.), między rzeczywistością i mitem”.
16 H. Corbin, op. cit., s. 16.
17 Może wydać się rzeczą dziwną włączenie pewnej części pozytywizmu w' „metafizyczną” epokę perypatetyzmu. A przecież sam Conite powoływał się wyraźnie na Arystotelesa: widział on w biologicznym konceptualizmie Stagiryty wręcz sam model konstytutywnej serii sławnych trzech stanów: seria „ten biologiczny wybieg, stopniowo wypracowywany od czasów Arystotelesa..., ażeby ustanowić olbrzymią skalę pizeznaczoną do połączenia człowieka z rośliną...” (Catechisme positiviste, s. 128, wyd. Pćchut). Można powiedzieć lepiej: sposób powiązania, o którym tu mowa, jest całkowicie pozytywny, od rośliny do człowieka, nie jak to jest u Platona, od człowieka do idei poprzez symboliczny termin średni.
18 Na temat Ockhama zob. L. Baudry, Le Tractatus de principiis theologiae attribue d G. d'Ockham, Yrin 1936; zob. E. Gilson, La philosophie a u Moyen Age, 1922. Na temat Awerroesa zob. L. Gauthier, Accord de la religion et de la philosophie, traktat Ibn Rochda, tłumaczony i opatrzony przypisami. Algier 1905; P. Mandonnel, Siger de Brabant et l\tverroisme latin au XIIIe ślecie, Louvain 1908-1911.
19 Zob. P. Festugićre, La revelation d'Hermes Trismegiste, 1944-1954, t. 1, s. 194: „O ile starożytni i jeszcze Bizantyjczycy, a później średniowiecze, mieli jakąś ideę metody naukowej, to zawdzięczali ją Stagirycie lub długiej linii jego komentatorów od Aleksandra z Afro-dyzji do Fiłopona”.
145
10 — Wyobraźnia symboliczna
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
obraz1 (13) 2& Dla chino-japońskiego Dalekiego Wschodu piękno konkretne, jak dla Platona, jest
rząd brytyjski nie wykorzystuje sytuacji o walczy z rewolucją FR o dla USA jest ona analogiczna
68324 Obraz9 (19) 262 Emile M. Cioran lecz roztrzaskałaby się, złamała jak serce. Słońce jest zawsz
jedna idea, jeden cień. który nie ma swojego odwzorowania, to jest absolut. Absolutem dla Platona je
Obraz5 (55) PROJEKT KONCEPCYJNY SIECI WODOCIĄGOWEJ DLA MIASTA MIESZKOWICE Obiekt: Sieć wodociągowa
teksty DRUGIE 2016/3 LITERATURA migracyjna to, dalekiego Wschodu czy Afryki są dla przeciętnego Euro
Obraz5 (55) PROJEKT KONCEPCYJNY SIECI WODOCIĄGOWEJ DLA MIASTA MIESZKOWICE Obiekt: Sieć wodociągowa
skanuj0040 (55) Zestaw 2 1. Dla pręta głównego belki sporządzić wykresy sposobem
skanuj0041 (55) Zestaw 4 1. Dla pręta głównego belki sporządzić wykresy sił przekrojowych M, T, N.&n
skanuj0041 (55) Zestaw 4 1. Dla pręta głównego belki sporządzić wykresy sił przekrojowych M, T, N.&n
S6303027 (2) Ne Dalekim Wschodzie wzniesiono szereg reprezentacyjnych, a zarazem najwyższych budynkó
więcej podobnych podstron