020 021
20
Przykład 1.13
liczbę (10001101 )(jray przedstawić w naturalnym kodzie dwójkowym.
Na podstawie wzorów (1.6) 1 rys. 1.7a dokonujemy konwersji jak na rys. 1.7c. #
1.2.5. Kody dwójkowo-dzieslętne
Są to kody dwójkowe tworzone z zapisu dziesiętnego poprzez zamianę poszczególnych. cyfr dziesiętnych na 4 bitowy zapis dwójkowy. Są one bardzo często stosowane ze względu na proste zasady ich zamiany na i z systemu dziesiętnego, wynikające z oddzielnej zamiany poszczególnych cyfrj zazwyczaj stanowią etap pośredni przy zamianie liczb dziesiętnych na inne systemy dwójkowe i odwrotnie. Ponieważ istnieje wiele możliwych przyporządkowań poszczególnym cyfrom dziesiętnym 4 bitowego ciągu dwójkowego, istnieje wiele możliwych kodów dwójkowo-dzieslętnych.
Najczęściej spotykanym kodem dwójkowo-dziesiętnym jest kod BCD (binary coded decimal), w którym poszczególnym cyfrom dziesiętnym przyporządkowane są 4 bitowe liczby w naturalnym kodzie dwójkowym. Zasady zamiany liczb dziesiętnych na liczby BCD i odwrotnie przedstawione są na poniższych przykładach.
Przykład 1.14
Liczbę (1297)^q zamienić na liczbę w kodzie' BCD.
Zamieniając poszczególne cyfry zapisu dziesiętnego na czterobitowe liczby w naturalnym systemie dwójkowym mamy:
(1297)10 = (0001001010010111)BCD #
1 I 2 | 9 I 7
Przykład 1.15
Liczbę (10010011100000000101)goj) zaa^ei1^ na dziesiętną.
Łączymy cyfry w liczbie BCD w 4-bitowe grupy począwszy od prawej strony i następnie zamieniając je na cyfry dzieąiętne otrzymujemy:
(1001 0011 1000 oooo oioi)BCD = (93805)10 9 3 6 0 5
Inne kody dwójkowo-dziesiętne otrzymujemy korzystając z Innych przyporządkowań pomiędzy cyframi dziesiętnymi i 4-bitowymi ciągami dwójkowymi. Ilość różnych kodów dwójkowo-dzieśiętnych (2/10), które możemy utworzyć, jest równa ilości wariacji bez powtórzeń z 16 elementów po 10 elementów, czyli wynosi '
2§-|- = P^-IO10
Spośród tej wielkiej ilości kodów 2/10 praktyczne zastosowanie znalazło tylko kilka, które zostały przedstawione w tablicy na rys. 1.6.
Rys. 1.8. Różne kody dwójkowo-dziesiętne
Z przedstawionych w tablicy kodów, kod +3 uzyskuje się przez dodanie do cyfry dziesiętnej liczby 3 i zamianie jej na liczbę w naturalnym systemie dwójkowym; kod +5 Oraj uzyskiwany jest z zamiany 4 bitowej liczby w kodzie +3 na kod Gray'a wg wzoru (1.5), zaś kod 8427 Jest kodem ważonym o wagach 8, 4, -2, -1.
Przykład 1.16
Z tabeli na rys. 1.8 mamy:
(690)10 = (011010010000) gę-j = (100111000011)2/10„+3,
= (010111010000)2/^0 Gray
Kody +3 i śikeaamają tę własność, że poszczególne cyfry są rozmieszczone antysymetrycznie względem osi symetrii przebiegającej między cyframi 4 i 5. Własność ta upraszcza operacje arytmetyczne w tych kodach.
1.2.6. Kody o stałej liczbie jedynek
|
typu |
1 1 |
0 o t i 1 l • i |
|
sym- |
l |
i i • t |
|
n bt |
i t 5 |
i i i i |
|
dynkę |
i l • i | |
|
zero |
t |
i i i i |
|
kodu |
7 1 1 Rys. | |
|
róż-' |
i i i t 1.9. Kod tywną |
Ho
|
0 |
0 |
0 |
0 |
0 0 |
0 0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
|
0 |
0 |
0 |
1 |
« 0 |
0 < |
c |
0 |
0 |
1 |
|
0 |
0 |
i |
0 |
0 0 |
1 0 |
0 |
0 |
ł |
1 |
|
0 |
0 |
1 |
1 |
0 0 |
1 1 |
0 |
0 |
t |
0 |
|
0 |
1 |
0 |
0 |
a. i |
0 0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
|
0 |
) |
0 |
1 |
1 0 |
1 t |
0 |
1 |
1 |
\ |
|
0 |
1 |
1 |
0 |
1 i |
0 0 |
0 |
1 |
0 |
1 |
|
0 |
1 |
1 |
1 |
1 1 |
0 1 |
0 |
i |
0 |
a |
|
1 |
0 |
0 |
0 |
1 1 |
1 0 |
1 |
1 |
0 |
0 |
|
1 |
0 |
0 |
1 |
1 1 |
1 1 |
1 |
1 |
0 |
|
» |
+ |
3 |
/ |
I.+3' |
GRAV |
&Ul\ | ||||
|
0 |
0 |
1 |
1 |
0 0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
|
0 |
1 |
0 |
0 |
0 t |
1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
|
0 |
1 |
0 |
1 |
0 1 |
1 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
|
0 |
ł |
1 |
0 |
0 1 |
0 |
1 |
0 |
t |
0 |
\ |
|
0 |
1 |
1 |
1 |
0 ł |
0 |
0 |
0 |
1 |
a |
0 |
|
1 |
0 |
0 |
0 |
1 1 |
0 |
0 |
i |
0 |
1 |
1 |
|
1 |
0 |
0 |
\ |
t 1 |
0 |
ł |
1 |
0 |
1 |
0 |
|
1 |
0 |
1 |
0 |
ł 1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
0 |
1 |
|
1 |
0 |
1 |
1 |
t 1 |
1 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
|
1 |
ł |
0 |
0 ■ |
\ 0 |
ł |
0 |
t |
1 |
1 |
1 |
W niektórych przypadkach, a w szczególności przy komunikacji urządzeń cyfrowych z otoczeniem, stosowane są kody dwójkowe, w których poszczególnym symbolom odpowiadają ciągi binarne o stałej liczbie jedynek (kody „k z n").
Najczęściej stosowanym kodem tego typu jest „1 z n", w którym poszczególne bole przedstawione zostają w postaci n bitowego ciągu zawierającego jedną jedynkę (kod z aktywną jedynką), lub jedno (kod z aktywnym zerem).
Oczywiście, przy pomocy n bitowego „1 z n” można przedstawić zaledwie n
nych symboli. Rys. 1.9. Kod „1 z 10" z ak-
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
020 021 20 Przykład 1.13 O Liczbę (10001101 )(jray przedstawić w naturalnym kodzie
020 021 2 20 Programowanie liniowe Zadania programowania liniowego o małych rozmiarach (w których wy
020 021 20 Piotr Sajpel Krzysztof Stroiński Współczynniki Ax.....Am wyznaczamy ze wzoru (1.29) lub
020 021 20 Piotr Sajpel Krzysztof Stroiński Współczynniki At.....An) wyznaczamy ze wzoru (1.29) lub
020 021 Sotdilsl II wszystkim w idealnym kierowniku, któremu przysługuje emerytura, którego moi-na z
0000027 (20) Ćwiczenie 13 Pozycja wyjściowa — w przysiadzie współćwiczący opierają sobie ręce na bar
skanuj0140 (13) Połączenia specjalne (np. o nietypowych kształtach) projektuje się na podstawie wyma
Cw 5 w kolku str 2 2 t Rys. 4.13. Zasada działania wydmuchu magnetycznego mo&Sa i^plić na podsta
P1000153 Przykład: Obliczenie różnicy wysokości pomiędzy punktami A i B oraz wysokości punktu B na p
Ryc. 13. Rozmieszczenie punktów stanowisk badawczych Źródło: Opracowanie własne na podstawie
test 13 czerwiec Zadanie 38. W przedsiębiorstwie zaksięgowano operacje gospodarcze na zamieszczonyc
PKBWM Raport końcowy - WIM 16/13 Badanie wypadku statku Karsibór-III prowadzone było na podstawie us
więcej podobnych podstron