356 357 (6)

tącznic z wynagrodzeniem za jej udzielenie, czyli odsetkami. W zależności _<)(j przedmiotu pożyczki można wyodrębnić dwa rodzaje kredytu: towarowy i pj_c. niężny.

Kredyt towarowy (kupiecki, handlowy) występuje wówczas, gdy normalna transakcja kupna-sprzedaż)' przekształca się w stosunek kredytowy ze w-zględu na odroczenie terminu zapłaty. Kredyt umożliwia prowadzenie działalności handlowej w sytuacji, gdy potencjalni nabywcy nic mają wystarczających środków finansowych, aby kupić towar w momencie oferowania go do sprzedaży, a równocześnie sprzed dawcy nic mogą znaleźć nabywców, którzy mogliby natychmiast im zapłacić gotów-ką. Kredyt towarowy jest kredytem krótkoterminowym. Szczególną formą kredytu towarowego jest sprzedaż ratalna.

Kredyt pieniężny polega na udzieleniu przez wierzyciela pożyczki pieniężnej w zamian za określone odsetki. Kredyt pieniężny jest udzielany przez banki i inne niebankowe instytucje finansowe, np. kasy oszczędnościowo-pożyczkowe.

We współczesnej gospodarce kredyty są ważnym źródłem finansowania działalności gospodarczej. W ustabilizowanej gospodarce rynkowej, gdzie istnieje sprawny system oceny ryzyka związanego z planowanym przez firmę przedsięwzięciem, pożyczkobiorcy mogą liczyć na otrzymanie około połowy środków finansowych potrzebnych do realizacji przedsięwzięcia. Kredyty bankowe stanowią ważne zewnętrzne źródło finansowania działalności gospodarczej. Innym źródłem zewnętrznym są środki pozyskane ze sprzedaży nowych udziałów (akcji) lub obligacji. Źródła wewnętrzne tworzą tzw. zyski nicpodzielonc przeznaczone na rozwój firmy oraz fundusz amortyzacji.

Z punktu widzenia przeznaczenia udzielane firmom kredyty bankowe można podzielić na kredyty obrotowe i inwestycyjne. Kredyty obrotowe przeznaczone są na finansowanie bieżących potrzeb związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. np. na zakup materiałów. Są to kredyty krótkoterminowe (o terminach spłaty krótszych niż rok) i średnioterminowe (udzielane na okres od jednego roku do pięciu lat). Natomiast kredyty inwestycyjne są udzielane na długie terminy i przeznaczane na powiększanie środków trwałych firmy (zakup maszyn i urządzeń, restrukturyzacja lub budowa nowych obiektów inwestycyjnych). Z reguły pr/yjniuje się, że termin spłaty kredytu jest krótszy od okresu amortyzacji środków trwałych, które zostały zakupione dzięki kredytowi inwestycyjnemu.

Kredyty mogą być przyznawane w walucie krajowej lub w dewizach. Kredyty dewizowe udzielane są ze środków własnych banków krajowych (np. na finansowanie importu) lub ze środków zagranicznych uzyskiwanych z międzynarodowych instytucji finansowych, takich jak Bank Światowy i Międzynarodowy Fundusz Walutowy (które przeznaczone są m.in. na wsparcie krajów rozwijających się i krajów przechodzących transformację z gospodarki nakazowej do rynkowej).

Działalność kredytowa wiąże się z pewnym ryzykiem. Bank udzielający kredytu dokonuje oceny wiarygodności kredytowej dłużnika, biorąc pod uwagę jego aktualną sytuację finansową, przeznaczenie kredytu, opłacalność planowanego przedsięwzięcia. Ocena ta służy do określenia, czy dłużnik ma zdolność kredytowa.

(jjn. czy będzie zdolny do zwrócenia pożyczonej sumy wraz z należnymi odsetkami j _w uzgodnionych terminach. Im niższa wiarygodność kredytowa dłużnika, tym większe ryzyko ponosi bank i tym wyżej będzie oprocentowana pożyczka. Przy rym ryzyku bank nie udzieli kredytu nawet wówczas, gdy pożyczkobiorca byłby llonny do zapłacenia bardzo wysokich odsetek.

W celu zmniejszenia ryzyka banki stosują różnego rodzaju zabezpieczenia. Kre-r_£jyty inwestycyjne często zabezpieczane są hipoteką ustanowioną na nieruchomości owiącej własność podmiotu biorącego kredyt. Zabezpieczeniem kredytów obro-pch mogą być papiery wartościowe, niektóre produkty i wartościowe przedmioty.

12.7.4. Kreacja pieniądza

Zdeponowane w bankach wkłady, środki własne banków oraz pożyczki zalane w banku centralnym i innych bankach komercyjnych umożliwiają bankom idzcnic działalności kredytowej. Udzielając kredytów, banki muszą utrzymywać określoną część swoich rezerw w postaci gotówki lub innych płynnych ak-[ tywów. Związane jest to z regulowaniem działalności banków przez państwo (zwła-I szcza za pośrednictwem banku centralnego) w celu ograniczenia niebezpieczeństwa iłacalności banków i zwiększenia zaufania społeczeństwa do systemu ban-:go. Bank centralny określa stopę rezerw obowiązkowych, tzn. minimalny inek rezerw gotówkowych do wkładów (depozytów) w bankach komercyjnych. Mechanizm kreacji pieniądza przez system bankowy przedstawimy, posługując się prostym przykładem liczbowym, zamieszczonym w tablicy 12.1. Załóżmy, że do banku A wpłacono gotówkę w wysokości 1000 zl jako wkład na żądanie. Bank - wierząc, że klienci nic wycofają swoich wkładów równocześnie - zdepono-I wane kwoty może wykorzystywać na prowadzenie działalności kredytowej. Przy-I Stępując do udzielania kredytu, każdy bank powinien określić, jaką część zdeponowanych kwot można przeznaczyć na kredyty, aby nic naruszyć swojej płynności finansowej i nic podważyć swojej wiarygodności. Załóżmy, że bank A i pozostałe — banki występujące w przykładzie utrzymują rezerwy na poziomie stopy rezerw lobowiązkowych (z_TO) wynoszącej np. 20%. Oznacza to. że gotówka wpłacona do banku A w wysokości 1000 zł tworzy możliwość kredytu, czyli kreacji podaży pieniądza, w wysokości 800 zl (1000 zl - 200 zl w postaci rezerwy obowiązkowej). Na tym jednak nie kończy się możliwość kreacji pieniądza bankowego. Załóż -| ^y. że pożyczkobiorca X cały swój kredyt przeznacza na zakup maszyn i urządzeń n przedsiębiorcy Y, który wszystkie przychody uzyskane z tej transakcji umieszcza banku B. Nowy depozyt (przy założeniu 20% stopy rezerwy obowiązkowej) I | Stwarza bankowi możliwość udzielenia kredytu na kwotę 640 zl (800 zl - 160 zl).

Jeżeli kredyt ten w całości trafi do banku C, to stworzy on podstawę dalszej kreacji I Pieniądz;! bankowego w wysokości 512 zl (czyli 80% kwoty uzyskanego kredytu), i L Obieg pieniądza może na podobnej zasadzie obejmować kolejne banki l), E. F. I które postępując tak. jak ich poprzednicy, będą przeznaczali 80%' uzyskanych ^K^kfadów bankowych na udzielanie kredytów i dalszą kreację pieniądza bankowego.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
290 291 (8) 290 Czftt III. Podstawy makroekonomii Rozdział 10. Wzrost {mpoilarrn 291 Z* * ZATRUONIEN
314 315 (8) 314 Czfić III. Podstawy makroekonomii Rozdział II. Budżet państwa. Polityka
250 251 (15) 250 CzgM III. Podstawy makroekonomii Rozdział 9. Analiza krótkookresowa251 na rys. 9.2)
Habermas13 122 Rozdział III U podstaw tej konstrukcji leży platońskie wyobrażenie, -że porządek praw
skan0353 356    Diagramy fazowe do zadań z rozdziału 4
Akumulator, Politechnika Białostocka 2011 ESIC 621 356 błędów w eksploatacji. Podstawowa ocena stanu
Habermas13 122 Rozdział III U podstaw tej konstrukcji leży platońskie wyobrażenie, -że porządek praw
Rozdział iii - Podstawowe elementy procesu badawczego PBQBLEMI_BADAVyCZE Problem badawczy - bodziec
64747 PICT2609 356 Część III. Śmierć długa i bliska rury i coraz dalej przesuwało granice podboju te
266 267 (12) 266 Rozdział 9. Determinanty dochodu narodowego. Analiza krótkookresowa 267 Czfti III.
Image085Rozdzial4 ŁMm PODSTAWOWE układy Rozdział ■ SYSTEMÓW CYFROWYCH4.1. Bramki Spośród układów cyf
skanuj0007 (481) Rozdział 1. ♦ Podstawy 17 Rozdział 1. ♦ Podstawy 17 Rysunek 1.3. Konfiguracja serwe
skanuj0342 (2) Rozdział 12. ♦ Tworzenie bazy w praktyce 357 SELECT Zamówieni a.Id. Tytuł . Ilość

więcej podobnych podstron