Kwas zas1272
550 1 Roidtial 36 HI C
2. Bufor węglanowy znajdujący się w krwinkach czerwonych oraz osoczu nie odgrywa żadnej roli w buforowaniu H2CÓ3.
3. Chociaż HC03' stanowi efektywny bufor kwasów niewęglowych, nie może on buforować HjCOj, ponieważ połączenie H* z HC03‘ prowadzi do regeneracji kwasu węglowego:
H2C03 + hco3- -> hco3- + H2C03
Ćwiczenie
Układ I^COj/HCOj' posiada unikatową charakterystykę, która czyni go ważnym buforem. Niektóre* cechy tego układu opisane są poniżej.
OMÓWIENIE
1. Układ H2C0j/HC03" stanowi dostatecznie dużą pulę na to, aby dostarczyć około 600 mEq HC03 do zobojętnienia równie dużej ilości kwasów.
2. Należy pamiętać, że (H‘J zależy od ilorazu składników pary buforu (HA/A"), np. H2P047HP042* lub HjCOj/HCO-j". Dodanie kwasu zmniejsza mianownik i zwiększa licznik w tym samym stopniu. Tak więc w wypadku większości buforów iloraz ulega zmianie zarówno w wyniku zmniejszenia mianownika jak i zwiększenia licznika. Ta zależność obowiązuje w wypadku większości buforów włącznie z HPr/Pr' i H2P04'/ HP042\ Nie obowiązuje natomiast dla buforu I^CCyHCOj'. W tym wypadku H2C03 jest w równowadze z C02. Zmiana [H’j może być wyłącznie związana ze zmniejszeniem mianownika. Uwolnienie kwasu lotnego z roztworu znacznie zwiększa możliwość buforowania przez ten układ.
3. Inna ważna charakterystyka układu HjCOj/HCOj' odnosi się do mechanizmów fizjologicznych, które (a) minimalizują zmiany pierwotnie zaburzonego komponentu oddechowego (C02) lub metabolicznego (HC03~). Tak np. gromadzenie kwasu mlekowego prowadzi do obniżenia pH co z kolei zmniejsza wytwarzanie kwasu mlekowego na drodze glikolizy, (b) utrzymują iloraz stężeń pary buforów co oznacza, że pierwotna zmiana stężenia jednego z nich prowadzi do zmiany stężenia drugiego w tym samym kierunku (np. jeżeli do układu dodamy HC1, co oznacza ubytek HC03‘, wówczas dochodzi do zmniejszenia Pco2 na skutek hiperwentylacji (odpowiedź układu oddechowego na zakwaszenie).
4. Dwutlenek węgla może powstawać z H2C03 i może być eliminowany przez płuca, co oznacza, że I^CO-j jest kwasem lotnym. Natomiast nerki regulują [HC03~]. Tak więc oba narządy regulują niezależnie dwa składniki układu buforu węglanowego HCO, (IHCOj ] i COj).
mmmmmm
Rozdział 37
Nerkowa regulacja równowagi kwasowo-zasadowej
H PRZEGLĄD
j A. | Prawidłowe warunki równowagi kwasowo-zasadowej w nerce
1. Nerki stanowią drogę usuwania z ustroju kwasów niewęglowych wytwarzanych w procesach metabolicznych.
a. Do tych kwasów należą kwas siarkowy i fosforowy oraz niewielkie ilości kwasu solnego, mlekowego, moczowego, (i-hydroksymaslowego i acetooctowego. Naj-ważniejszym słabym kwasem jest kwaśny fosforan (HjP04").
b. Około 50% kwasów wytwarzanych w procesach metabolicznych ulega zobojętnieniu za pomocą zasad spożywanych w diecie. Druga połowa musi być zobojętniana przez układy buforujące ustroju. Spośród kwasów nielotnych buforowanych w przestrzeni zewnątrzkomórkowej (ECF) 97-98% ulega zobojętnieniu przez jon HC03
2. Rodzaj diety warunkuje sposób buforowania przez nerki.
a. Dieta wysokobiałkowa zawiera znaczne ilości siarki w postaci grup sulfohydrylo-wych (SH). Siarka jest utleniana do jonu siarczanowego (S042'), co może prowadzić do kwasicy metabolicznej.
b. W diecie wegetariańskiej spożywa się mleczany i octany, które w procesie przemian metabolicznych mogą prowadzić do zasadowicy metabolicznej.
[bT] Funkcja nerek
1. Głównym zadaniem nerek w utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej jest zatrzymanie podstawowych kationów i anionów w płynach ustrojowych. Wypełniają to zadanie dzięki następującym funkcjom:
a. Stabilizują zasoby HC03 przez ich obowiązkową resorpcję (głównie w kanalikach bliższych) oraz przez regulowaną resorpcję przefiltrowanych jonów HC03' (w kanalikach dalszych i zbiorczych).
b. Wydalają codziennie 50-100 mEq kwasów nielotnych wytwarzanych w procesach metabolicznych*. Jest to równoważne z wydalaniem jonu H‘ w ilości 1 mEq/kg masy ciała dziennie.
(1) Przeważnie wydalają 25% tych kwasów (10-30 mEq dziennie) w postaci kwa-soty miareczkowej (zob. IV).
(2) Pozostałe 75% (30-50 mEq dziennie) wydalają w postaci połączenia z jonem amonowym (tzn. NH/; zob. V).
(3) Prawidłowy stosunek zawartości jonu NH/ w moczu do zawartości kwasoty miareczkowej wynosi między 1 a 2,5.
2. Zakwaszanie moczu odbywa się głównie w kanalikach dalszych i zbiorczych.
’ W krajach zachodnich zdrowy człowiek wydala dziennie 40-60 mEq kwasów nielotnych.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Kwas zas1268 546 1 Rozdział 35 II B . COj wchodzący szybko do krwinki czerwonej po
Kwas zas1273 L_ Rozdział 37 l B , ... 2ie. ^szystkie jony H+ obecne w świetle kana
Kwas zas1274 Nerkowa regulacja równowagi kwasowo-zasadowej I 553 światło kanalika komórka kraw (wtoś
Kwas zas1277 Nerkowa regulacja równowagi kwagowo*zaiidowej J 555 -bocznej. Większość (90%) transport
Kwas zas1279 Nerkowa regulacja równowagi kwasowozasadowej j 557 światło kanalika ■
Kwas zas1274 Nerkowa regulacja równowagi kwasowo-zasadowej I 553 światło kanalika komórka kraw (wtoś
Kwas zas1279 Nerkowa regulacja równowagi kwasowozasadowej j 557 światło kanalika ■
Kwas zas1270 Rozdział 3fi _Rola układu oddechowego w regulacji równowagi kwasowo-zasadowej WSTĘP. Il
Kwas zas1274 Nerkowa regulacja równowagi kwasowo-zasadowej I 553 światło kanalika komórka kraw (wtoś
Kwas zas1275 **54 J Rozdział 37II B 1. Jon. H ulegający sekrecji pochodzi z reakcj
CCF20130426 006 Odczynniki: 0,1 M bufor węglanowy pH 8,8 2 mi roztwory 6 wzorcowyc
więcej podobnych podstron