skanowanie0021

120 Harold Pinter

McCANN

Co?

GOLDBERG

Mieszka tu pewien pan, który ma dzisiaj urodziny, ale całkiem o tym zapomniał. Więc my mu przypomnimy. Wydamy przyjęcie na jego cześć.

McCANN No? Naprawdę?

MEG

Dziś wieczór.

GOLDBERG

Dziś wieczór. Dobrze sobie wypłukałeś gardło?

McCANN Tak, dziękuję.

MEG

Włożę suknię wieczorową.

GOLDBERG

A ja przyniosę parę butelek.

MEG

Ach. To się Stanley ucieszy! Na pewno. Ostatnio nie bardzo był w sosie.

GOLDBERG Już my go rozruszamy.

MEG

Spodziewam się, że ładnie mi będzie w tej sukni.

GOLDBERG

Pani, będzie pani wyglądać jak róża.

MEG

Jakiego koloru?

GOLDBERG

No... musiałbym najpierw zobaczyć tę suknię.

McCANN

Czy mogę pójść do swojego pokoju?

MEG

Och, umieściłam panów w jednym pokoju. Czy to panom przeszkadza, że będą panowie razem?

GOLDBERG

Mnie nie. Tobie, McCann?

McCANN

Nie.

MEG

O której przyjęcie?

GOLDBERG

0 dziewiątej.

McCANN (przy drzwiach po prawej)

Tędy?

MEG (wstaje)

Zaprowadzę panów. Panowie pozwolą.

GOLDBERG

Z różą? Bardzo nam będzie milo.

Meg i Goldberg wychodzą śmiejąc się. McCann idzie za nimi. W oknie ukazuje się Stanley. Wchodzi przez tylne drzwi. Podchodzi do drzwi po prawej, otwiera je, nasłuchuje. Cisza. Podchodzi do stołu. Stoi przez chwilę. Gdy Mag wraca, Stanley siada. Meg przechodzi przez scenę, wiesza swoją torbę na haku. Stanley zapala zapałkę

1 obserwuje ją aż zgaśnie.

STANLEY

Kto to był?

MEG

No, ci panowie.

STANLEY Jacy panowie?

MEG

Ci, którzy mieli przyjechać. Zaprowadziłam ich na górę. Byli zachwyceni pokojem.

STANLEY Więc przyszli?

MEG

Są bardzo mili, Stan.

STANLEY

Dlaczego nie przyszli wczoraj?

MEG

Powiedzieli, że wspaniałe łóżka.

STANLEY Kto oni są?

MEG (siada)

Są bardzo mili. Stanley.