skanuj0014 (39)

170 4. DYNAMIKA MASZYN I MECHANIZMÓW Z CZŁONAMI SZTYWNYMI

skąd

^ml ^{+ m}ll ⁼md' ^mI^{1 2}I ⁼

Z tych związków można obliczyć masy m^ i

Postępowanie takie okazuje się skuteczne dla członów sztywnych I i krótkich w kierunku osi 'obrotu, jak np. tarcze lub wirniki. Dla w rujących członów stosunkowo długich w celu pełnego wyważenia nalea jednocześnie spełnić warunki (4.109) i (4.110). Odpowiedni podział : mas wirującego członu, który zapewnia zupełne odciążenie podpór od reakcji dynamicznych, nazywamy wyważaniem pełnym lub dynamicznym. 1

4.6.3, Wyważanie dynamiczne

Na rysunku 4.39 układ współrzędnych tak poprowadzono, aby oś a przechodziła przez środek masy. Masę członu oznaczamy symbolem r>qJ jej współrzędne (0, yq, 0), momenty dewiacyjne symbolami Ji Położenia mas korekcyjnych są określone za pomocą z^ i z^, ^r1 ^ i oraz i Ęęą Człon będzie wyważony dynamicznie, jeżeli

Gdy rozkład mas jest przestrzenny, wówczas dla pełnego wyważenia muszą być spełnione warunki wynikające ze wzorów (4.110) i (4.111|ł Ponieważ są dwa równania, zatem najmniejsza liczba mas niezbędnyckfl do pełnego wyważenia członu sztywnego równa się również dwa.

Wirujący człon sztywny można wyważyć przez dodanie dwóch mas: i wjjj (zwanych masami korekcyjnymi), ukierunkowanych na promieniach

2*2 w płaszczyznach korekcyjnych I i II prostopadłych do osi oh rotu i określonych przez z^ i Zjj* Wielkości z^ i z^j są I

wolne, tylko z^ / z^.