b) ruchy ciała w płaszczyźnie poziomej:
— chodzić |
w, | |
— kroki boczne |
SS, | |
— obrócić tułów |
TBC, | |
ruchy ciała w płaszczyźnie pionowej: |
ruchy powrotne | |
— usiąść |
SIT |
STD, |
mi pochylić się |
B |
AB, |
— schylić się |
S |
AS, |
— uklęknąć na jedno kolano |
KOK |
AKOK, |
— uklęknąć na oba kolana |
KBK |
AKBK. |
Większość elementów pracy jest dzielona jeszcze na kategorie i klasy. Każda pozycja normatywna jest opisana literowo i cyfrowo, np. R20B oznacza: sięgnąć (R) po osobno leżący przedmiot (B) na odległość 20 cm. Ruchowi temu odpowiada czas 9,9 TMU.
Opis taki jest jednoznaczny, daje duże korzyści, chociaż wymaga zapamiętania wszystkich ruchów i ich symboli oraz sposobu identyfikacji w toku przeprowadzania analizy procesu pracy. Do zapisu analizowanych procesów pracy wygodniej jest używać telewizji przemysłowej. Zarejestrowany na taśmie magnetowidowej przebieg procesu pracy można dowolną liczbę razy odtwarzać na monitorach w celu analizowania pracy.
Charakterystyka radiów elementarnych
1. „Sięgnąć" R
Celem ruchu „sięgnąć” jest przemieszczenie ręki lub palców do określonego miejsca (bez przedmiotu lub z przedmiotem do 1,25 kg). Może on być wykonany tylko przez rękę lub palce. Przy kwalifkiwaniu ruchu ważny jest jego cel, on przesądza o rodzaju ruchu. Na przykład, jeżeli ręka sięga po gumkę i trzyma ołówek to ruch ten jest ruchem sięgania, a nie przemieszczania. Ruch „sięgnąć” charakteryzowany jest przez kategorię ruchu, długość ruchu, typy ruchu oraz utrudnienie ruchu (np. zmiana kierunku). Kategorie ruchu
R-A: sięgnąć po przedmiot będący zawsze w tym samym miejscu, w drugiej ręce lub na którym druga ręka spoczywa. Przez stałe miejsce rozumie się obszar, w którym z dokładnością do 2,5 cm znajduje się przedmiot w każdym cyklu pracy. Charakterystyczne jest, że ruch ten wykonywany jest bez udziału wzroku (bez-wzrokowej kontroli) i staje się on niejako nawykiem. Sięganie do przedmiotu znajdującego się pod kontrolą drugiej ręki jest możliwe bez udziału wzroku tylko wtedy, gdy ręce zbliżają się na odległość nie większą niż 8 cm. Gdy ta odległość jest większa od ^8 cm, należy stosować ruchy R-B.
R-B: sięgnąć po osobno leżący przemiot, którego położenie może się zmieniać ; z jednego cyklu na drugi w granicach do 10 cm. Ruch ten różni się od ruchu R-A j tylko tym, że wymaga przynajmniej przelotnej kontroli wzrokowej.
R-C: sięgnąć po przedmiot zmieszany z innymi, tak że zachodzi potrzeba : odszukania go lub wybierania (selekcji). Potrzebne jest w tym ruchu intensywne