19864 skanuj0354

(13.24;

we wzorze tym /? — kąt zarysu rowka na kole (/? = 40°);

•    kąt opasania a na małym kole przyjmuje się już powyżej 70° (dla pasów płaskich — powyżej 120°), co wynika m.in. z mniejszych odległości osi;

•    odległość osi przyjmuje się orientacyjnie w granicach 0,5 (d_pl +d_p2) + + 50 mm < a ^ 2 (d_pi + d_P2);

•    dla pasów klinowych przyjmuje się współczynnik napędu (p_gr = 0,5 h--^0,7 oraz dopuszczalną częstotliwość zginania G_max = 20 h- 40 s^-1.

Drugą metodą obliczania przekładni z pasami klinowymi jest dobór pasów wg PN. Podstawę doboru stanowią współczynniki (ustalone doświadczalnie) i wzory podane w normach.

Doboru pasów i zaprojektowania przekładni dokonuje

się wówczas następująco:

1.    Na podstawie założeń konstrukcyjnych przyjmuje się wstępnie średnice skuteczne d_pl i d_p2 (wg znanego przełożenia oraz wg PN-66/M-85202).

2.    W zależności od wartości przełożenia przyjmuje się współczynnik k₁ (ki = 1 dla i« 1 do ki = 1,15 przy 0,55 < i < 1,8) oraz oblicza się średnice równoważne: D_e — d_piki (wg PN-67/M-85203).

3.    Na podstawie zaleceń (wg PN-67/M-85203 oraz PN-66/M-85202) przyjmuje się odpowiednią wielkość pasa.

4.    Oblicza się prędkość pasa v i dla danego pasa odczytuje się w tablicach PN-67/M-85203 wartość mocy Pi przenoszonej przez jeden pas.

5.    Liczbę pasów wyznacza się z zależności

Pk_T Pik_L- k«p

w której:

P — moc przenoszona przez przekładnię,

Pi — moc przenoszona przez jeden pas klinowy, k_L — współczynnik trwałości pasa, zależny od typu i długości pasa (k_L = 0,72 - 1,2),

k_r — współczynnik trwałości pasa, zależny od liczby godzin pracy przekładni na dobę i od warunków pracy (k_T = 1 -f- 1,8), k<p — współczynnik kąta opasania (k_(fi= 1 -r- 0,7).

(Dokładne wartości współczynników k_L, k_T, k_v są podane w normie PN-67/M-85203).

6. Zakłada się odległość osi a; po obliczeniu wartości kąta opasania ai i kąta rozwarcia cięgna y oblicza się długość pasa L (wzór 13.6) i zaokrągla do najbliższej długości znormalizowanej.

354

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
CCF20081203071 (13.24) _P_ si„( 2 we wzorze tym fi — kąt zarysu rowka na kole (J3 = 40°); •  &
skanuj0284 (4) Sprawdzenie jednostek we wzorze 11.48: 1 N-m 1 MPa 1 N-mMO6 N = ^/l-10 6 m3 = J cm3 =
421 (5) siecznej. Wtedy do obliczenia kąta osi optycznych stosujemy wzór: sin£ tgV = ^~~r sin £
100i87 Budowę kwiatu można też scharakteryzować za pomocą wzoru kwiatowego. We wzorze tym poszczegól
P4250128 216 Wniosek: JAj + Ahw + Ahwy
IMG54 2(6.6) We wzorze tym J = —pR*t jest biegunowym momentem bezwładności dysku, a p jest gęstości
pkm osinski36 TO I konstruowanie miiwyn We wzorze tym qk jest współczynnikiem wraiłiwołci materiału
0929DRUK000017
22 110 ROZDZIAŁ ir, UST. 25 We wzorze tym spóJezynnik wyrazu, zależnego ort «Swy nosi
DSCN2128 (2) Budowę kwiatu można też scharakteryzować za pomocą wzoru k w ego We wzorze tym poszczeg
skanuj0106 (13) 2l<i l ispcjUc/nicn ic osobowości os:d opony na poprzedzających go i
skanuj0138 (13) Procesy realizowane w magazyniePodsumowanie Proces magazynowy dzieli się na cztery p
skanuj0140 (13) Połączenia specjalne (np. o nietypowych kształtach) projektuje się na podstawie wyma

więcej podobnych podstron