BIURO BADAC I ANALIZ
BIULETYN
nr 57 (525) ·ð 31 pazdziernika 2008 ·ð © PISM
Redakcja: Sławomir Dębski (redaktor naczelny),
Agnieszka Kondek (sekretarz redakcji), Aukasz Kulesa
Rola Floty Czarnomorskiej w polityce zagranicznej i bezpieczeństwa Rosji
Robert Åšmigielski
Wojna rosyjsko-gruzińska zaostrzyła problem stacjonowania Floty Czarnomorskiej FR na
Krymie. Wyrazniej niż dotychczas widać, jak istotne funkcje spełniają w polityce zagranicznej
i bezpieczeństwa Rosji baza w Sewastopolu i potencjał Floty. Należą do nich: zahamowanie
procesu wejścia Ukrainy do NATO, przekreślenie planów tranzytu surowców energetycznych
z basenu Morza Kaspijskiego na zachód z pominięciem Rosji, utrzymanie decydującego
wpływu tego państwa na regulację zamrożonych konfliktów na obszarze WNP oraz umożli-
wienie Rosji powrotu w roli aktywnego gracza w regionie Bliskiego Wschodu.
Flota Czarnomorska w relacjach rosyjsko-ukraińskich. Zgodnie z rosyjsko-ukraińskim poro-
zumieniem z 1997 r. Flota Czarnomorska (FCz) uzyskała prawo stacjonowania na Krymie głównie
w Sewastopolu do 2017 r. Obecnie w skład FCz wchodzi ok. 40 okrętów bojowych, których średni
wiek wynosi 25 lat, co czyni ją zgrupowaniem z bardzo ograniczonymi możliwościami bojowymi.
Znaczenie FCz dla bezpieczeństwa regionalnego i międzynarodowego jest jednak niewspółmierne
do jej stanu technicznego.
Prezydent Ukrainy Wiktor Juszczenko, który za zasadniczy cel polityki zagranicznej uznaje inte-
grację jego kraju z UE i NATO, od momentu dojścia do władzy w 2005 r. konsekwentnie dąży do
utrudnienia przebywania FCz na terytorium państwa. Jest to powodem stałych konfliktów w stosun-
kach rosyjsko-ukraińskich, gdyż Rosja w zachowaniu obecnego stanu rzeczy widzi jedną z gwarancji
zablokowania rozszerzenia NATO o Ukrainę1. Obecny kryzys rozpoczął się 21 maja br., kiedy to na
mocy dekretu prezydent Juszczenko polecił Radzie Ministrów przygotowanie do lipca br. projektu
ustawy o ustaniu od 2017 r. międzynarodowych porozumień regulujących przebywanie FCz na
terytorium Ukrainy. Rosyjska inwazja na Gruzję, w której uczestniczyły jednostki Floty, i uznanie
przez prezydenta Dmitrija Miedwiediewa Abchazji i Osetii Południowej ostatecznie uzasadniły,
w przekonaniu Juszczenki, konieczność przyznania Ukrainie przez NATO Planu Działań na Rzecz
Członkostwa. Tymczasem rosyjski parlament zwrócił się do rządu, by w takim przypadku rozpatrzyć
możliwość wyjścia z rosyjsko-ukraińskiego Układu o przyjazni, współpracy i partnerstwie z 1997 r.,
zawierającego m.in. wzajemne uznanie integralności terytorialnej. Politycy rosyjscy, np. mer Moskwy
Jurij Aużkow i deputowany Dumy Konstantin Zatulin otwarcie kwestionują prawne podstawy przyna-
leżności Sewastopola i Krymu do Ukrainy.
Konsekwencje wojny rosyjsko-gruzińskiej miały w przypadku Floty Czarnomorskiej wpływ także
na wewnętrzną scenę polityczną na Ukrainie. Krótko po rozpoczęciu konfliktu prezydent Juszczenko
wydał dekrety nakładające na jednostki FCz obowiązek uzyskania zgody władz ukraińskich na
przekroczenie granicy Ukrainy. Rosja odrzuciła te żądania jako nie mające podstaw prawnych. Co
jednak ważniejsze, nie uzyskały one poparcia ukraińskiego rządu, a to stało się jednym z argumen-
tów wspierających oskarżenie premier Julii Tymoszenko przez urzędników administracji prezydenc-
kiej o zdradę stanu. Stanowisko w sprawie konfliktu rosyjsko-gruzińskiego i jego następstw dla
Ukrainy służy zatem obu liderom byłej już koalicji do mobilizacji elektoratu w przededniu wyborów
1
Zob. A. Szeptycki, Protesty na Ukrainie przeciwko współpracy wojskowej z USA i NATO, Biuletyn PISM nr 36 (376) z 13
czerwca 2006 r.
1950 Polski Instytut Spraw Międzynarodowych
parlamentarnych i prezydenckich. Partia Regionów będzie natomiast podkreślać, że obecność FCz
na Krymie niesie za sobą pozytywne następstwa dla Ukrainy.
Strategiczne interesy Rosji w regionie czarnomorskim. W ciÄ…gu kilku ostatnich lat basen Mo-
rza Czarnego nabrał znaczenia strategicznego jako skrzyżowanie ważnych szlaków transportowych
prowadzÄ…cych z regionu kaspijskiego do Europy. Eurazjatycki korytarz energetyczny, przebiegajÄ…cy
przez Morze Czarne, odgrywa kluczowe znaczenie z punktu widzenia dywersyfikacji dostaw gazu
i ropy na rynki zachodnioeuropejskie. Obok funkcjonujÄ…cych naftociÄ…gu Baku Tbilisi Ceyhan i gazo-
ciÄ…gu Baku Tbilisi Erzurum, w fazie planowania znajdujÄ… siÄ™ gazociÄ…gi Nabucco i White Stream.
Rosja dąży do przejęcia kontroli nad eksportem kaspijskich surowców i w tym celu do już działające-
go gazociągu Blue Stream planuje dodać kolejne: South Stream i Nadkaspijski, a także naftociąg
Burgas Aleksandropolis. FCz ma skutecznie zabezpieczyć rosyjskie interesy gospodarcze na
obszarze swej aktywności, w tym bezpieczeństwo transportu surowców energetycznych.
W regionie czarnomorskim skoncentrowane są wszystkie poradzieckie konflikty o podłożu separa-
tystycznym o niezależność zabiegają Naddniestrze, Górski Karabach, Abchazja i Osetia Południo-
wa. Nawet ograniczony potencjał FCz pozwala Rosji na zastosowanie, w razie eskalacji tych
konfliktów, środków takich jak demonstracja siły lub blokada, a także na użycie okrętów bezpośred-
nio w operacjach bojowych. Dodatkowo, w 2004 r. do NATO weszły dwa kolejne, po Turcji, państwa
czarnomorskie Bułgaria i Rumunia, a Gruzja i Ukraina deklarują taki zamiar. Znaczenie (głównie
propagandowo-symboliczne) Floty Czarnomorskiej dla Rosji polega w tym kontekście na utrzymaniu
na Morzu Czarnym sił, które mogą być zdolne do zrównoważenia potencjału flot państw NATO.
Powrót Floty Czarnomorskiej na Morze Śródziemne. Do 1991 r. na Morzu Śródziemnym w sy-
ryjskim Tartusie swą bazę miała radziecka 5 Flotylla Operacyjna. W wyniku rozpadu ZSRR Rosja
utraciła wpływy w świecie arabskim. Jednak wojna w Iraku, która spowodowała nasilenie nastrojów
antyamerykańskich na Bliskim Wschodzie, oraz wzmocnienie międzynarodowej pozycji Rosji w okre-
sie prezydentury Putina stwarzajÄ… warunki sprzyjajÄ…ce powrotowi Rosji w ten rejon i odbudowie
więzów z tradycyjnymi sojusznikami. Oprócz względów politycznych przemawiają za tym także
interesy ekonomiczne. Wiele państw arabskich do tej pory pozostaje rosyjskimi dłużnikami z czasów
ZSRR. Stanowią one także ważny rynek zbytu rosyjskiej broni i są liczącymi się eksporterami surow-
ców energetycznych.
Syria w zamian za dostawy rosyjskiej broni zgodziła się na obecność rosyjskiej Floty w Tartusie,
gdzie obecnie znajduje siÄ™ jedynie punkt materialno-technicznego zabezpieczenia FCz. Utworzenie
tam stałej bazy pozwoliłoby Rosji nie tylko wzmocnić obecność militarną na Bliskim Wschodzie, ale
i zwiększyć możliwości FCz ograniczone zamkniętym charakterem Morza Czarnego zwłaszcza
w przypadku konieczności opuszczenia bazy w Sewastopolu. Jednak nawet wzmocnienie zespołu
okrętów wydzielonych do stacjonowania na Morzu Śródziemnym okrętami Floty Północnej chodzi
przede wszystkim o zle znoszący bazowanie w klimacie polarnym lotniskowiec Admirał Kuzniecow
nie zmieni zasadniczo korzystnego dla państw NATO układu sił w basenie śródziemnomorskim.
Perspektywy. Zadaniem FCz jest zabezpieczenie interesów Rosji na styku trzech kontynentów:
Europy, Azji i Afryki. Uwzględniając obecne możliwości, nie jest ona jednak w stanie wypełnić tych
zadań w pełnym wymiarze. W 2008 r. do służby wszedł zaledwie jeden trałowiec, od kilku lat trwa
budowa przeznaczonych dla tego zgrupowania okrętu podwodnego Sewastopol (projektu 667) oraz
korwety typu 20380. Plany byłego głównodowodzącego rosyjską Marynarką Wojenną admirała
Władimira Masorina, by w składzie FCz służyło 12 15 okrętów podwodnych, wydają się niemożliwe
do zrealizowania. Nie można natomiast wykluczyć możliwości czasowego przebazowania na Morze
Czarne jedynego rosyjskiego lotniskowca Admirał Kuzniecow . FCz będzie zapewne macierzystą
FlotÄ… kolejnego rosyjskiego lotniskowca, o ile plany jego budowy zostanÄ… zrealizowane.
Od kilku lat Rosja realizuje federalny program Stworzenie systemu bazowania FCz na terytorium
FR w okresie 2005 2020 . Przewiduje on utworzenie w Noworosyjsku bazy zdolnej zastąpić Sewa-
stopol. Do bazy w Kraju Krasnodarskim mają być kierowane wszystkie nowe okręty, zasilające
wyposażenie FCz. W okolicach Jejska nad Morzem Azowskim planowane jest zbudowanie centrum
szkoleniowego dla lotnictwa pokładowego. Nawet zakładając powstanie odpowiedniej infrastruktury
w Noworosyjsku co nie jest pewne przed 2017 r. oraz możliwość wykorzystania portów w Tartu-
sie oraz abchaskich Suchumi i Oczamczirze, utrata bazy w Sewastopolu stanowiłaby dla Rosji
poważny problem tak natury techniczno-wojskowej, jak i politycznej. Mimo zapewnień rosyjskich
polityków o uszanowaniu woli strony ukraińskiej, zasadniczym celem rosyjskich działań będzie
skłonienie władz Ukrainy do wyrażenia zgody na przedłużenie przez Rosję dzierżawy portu w Sewa-
stopolu, a także do rezygnacji z planów uzyskania członkostwa w NATO.
ul. Warecka 1a, 00-950 Warszawa, tel. 0 22 556 80 00, fax 0 22 556 80 99, sekretarz-biuletyn@pism.pl
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
wspolna polityka zagraniczna i bezpieczenstwa mtalasiewiczGROM jako instrument polityki zagranicznej i bezpieczeństwa RPWspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa Unii EuropejskiejProzachodni zwrot w polityce zagranicznej Rosjikierunki rosyjskiej polityki zagranicznejCzy polską polityką zagraniczną rządzą agenciKuźniar R Globalizacja geopolityka i polityka zagraniczna Sprawy Międzymarodowe 2000W strone strategicznego partnerstwa UE i Turcji w polityce zagranicznejPolityka zagraniczna Polski po 1989 rokuWaldemar Marciniak Polityka zagraniczna II Rzeczpospolitej (racjonalista pl)Rola gazu ziemnego w polityce energetycznej Polski stan obecny i perspektywyModul 3 Polityka zagraniczna panstwapolityka zagraniczna francji (3)więcej podobnych podstron