DSCF5407

W. Budzyński, W. Szempuński

maksymalnie 3 porażone śniecią i 5 sporyszem. Niestety, tylko około 23% ^ uprawy pszenicy jarej obsiewa się kwalifikowanym materiałem siewnym. fp|

Tabela 2.27. Plonowanie pszenicy (t/ha) w zależności od gęstości siewu i kompleksu glebowego (Mazurek, Sulek, 1996)

\| Kompleks glebowy	Liczba wysianych ziarniaków na lm²					nirI H=0,05) li
\| Kompleks glebowy	1400	500	600	700	800	nirI H=0,05) li
j Pszenny bardzo dobry	• 5,03	5,11	5,12	5,05	5,03	r.n. j
[Pszenny dobry	•3,92	4,27	4,48	4,47	4,42	0,20 1
Żytni bardzo dobry	3,51	3,83	3,96	3,93	3,76	0,12 I

Siewnik należy tak ustawić, aby w przypadku siewu 400 ziarniaków na 1 §# szerokość międzyrzędzi wynosiła 15 cm, a w przypadku 500-600 ziarniaków -11 cm. Takie rozstawy międzyrzędzi gwarantują lepszą architekturę łanu. Pszenicę jarą na kompleksach pszennych wysiewa się na głębokość 3 cm, na lżejszych natomiast - nawet na głębokość 5 cm.

Przed siewem należy zaplanować ścieżki technologiczne umożliwiające zabiegi ochronne i nawozowe w fazie strzelania w źdźbło i kłoszenia. Rozstawę ścieżek trzeba zsynchronizować z szerokością roboczą opryskiwaczy i ewentualnie siewni-ków nawozowych. Najkorzystniejszą dla plonu rozstawą ścieżek jest 18 m, nieob-siana powierzchnia wynosi wtedy 3,6%, a spadek plonu - 0,7%. Ścieżki co 8 m powodują, że przy 8% powierzchni nieobsianej spadek plonu pszenicy jarej wynosi 1,4%. Plon rekompensują przede wszystkim rzędy brzeżne ścieżek (lepsza krzewi-stość produktywna), a w mniejszym stopniu następne (Niemczyk, 1993).

Tabela 2.28. Optymalna obsada kiełkujących ziarniaków pszenicy jarej na 1 m², będąca podstawą do obliczeń masy wysiewu ziarna na 1 ha

Typ odmian	Kompleksy glebowo-rolnicze
	pszenne (1-2)		żytni bardzo dobry (4) zbożowo-pastewny mocny (8)
	Przedplony
	dobre	zbożowe	dobre	zbożowe
Odmiany o dużych	400	450	500	550
wymaganiach świetlnych
Odmiany o małych	450	500	550	600
wymaganiach świetlnych