GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str7

GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str7



36 Rozdział 3

różne osobniki. Metodą hybrydyzacji in situ wykazano, że wyznakowana próba komplementarna do specyficznego genu zawsze hybrydyzuje do tej samej pętli (ryc. 3.3).

Stwierdzono, że długość pętli pokrywa się z długością transkryptu RN A, co stanowi niezbity dowód na to, że ekspresja genów wymaga despiralizacji DNA

Ryc. 3.3. Hybrydyzacja in situ sondy specyficznej dla zgrupowania genów histonów do chromosomów szczoteczkowych. Źródło: M. O. Diaz i in.. 1981

(powstania pętli). W oocytach geny są aktywne przez dłuższy czas, co warunkuje strukturę chromosomów szczoteczkowych. Wzmożona produkcja mRNA i rRNA w oocytach jest związana z późniejszym wykorzystaniem tych produktów w okresie gastrulacji i w czasie podziałów jaja.

3.2. Chromosomy politeniczne (wieloniciowe)

Chromosomy politeniczne zostały wykryte przez Balbianiego w 1881 roku, a następnie w 1933 r. dokładnie opisane u Drosophila melanogaster przez T. S. Pain-tera, który wykazał ich wielką przydatność w badaniach cytogcnctycznych. Występują w gruczołach śliniankowych larw owadów dwuskrzydłych (Diptera), np. Drosophila melanogaster i Chironomus. Podobne struktury politeniczne są obecne w innych tkankach sekrecyjnych tych owadów, np. cewkach Malpighiego, komórkach nabłonka jelita grubego, komórkach odżywczych jajnika, ciałach tłuszczowych.

W pierwszych fazach rozwoju Drosophila garnitur chromosomowy w jądrach komórek śliniankowych nie różni się od komórek somatycznych, dopiero później następuje dekondensacja chromatyd połączona z ich zwielokrotnieniem. Chromosomy śliniankowe są ponad 100 razy większe od normalnych (ryc. 3.4).

prawe ramię chromosomu 3

Normalne chromosomy mitotyczne w toj samej skali

prawe ramię chromosmu 2

region gdzie chromosom 2 jest rozdzielony

chromosom X

Iowo ramię i hromosmu 3

l-1

20 utn


Hyc. 3.4. Chromosomy politeniczne Drosophila melanogaster, wypreparowane z komórek ślinankowych. W czasie preparowania chromocentr rozdzielił się na dwie części. Źródło: J. D. Watson i in.. 1987


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str7 56 Rozdział 5 Zdolności transformujące pos
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str7 76 Rozdział 7 kich badanych organizmów i t
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str7 96 Rozdział 7 Mutacje losowe u E. coli W p
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str3 88 Rozdział 7 Różne typy aberracji można z
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str0 22 Rozdział 1 rium tumefaciens łatwo można
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str1 24 Rozdział 1 11.    Organi
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str2 26 Rozdział 2 komórka jajowa (N) oocyt II
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str3 28 Rozdział 2 Forma dorosła. Mucha początk
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str4 30 Rozdział 2 chy nie nadają się do dalszy
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str5 32 Rozdział 2 kompleks HOM (od homeotyczny
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str8 38 Rozdział 3 Chromosomy politeniczne są t
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str9 40 Rozdział 3 duplikacji, - translokacji.
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str1 44 Rozdział 4a) szlak biosyntezy pterydyn
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str2 46 Rozdział 4 46 Rozdział 4 / muszka dzika
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str3 48 Rozdział 4 Samice homozygotyczne Bar (B
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str4 50 Rozdział 4 5.    Barwa o
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str6 54 Rozdział 5 h) DNA trawionego RNazą, dos
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str8 58 Rozdział 5 mórkowej. Protoplastyzacja p
GENETYKA Anna Sadakierska Chudy , Grażyna Dąbrowska str9 60 Rozdział 5 Transdukcja ograniczona, wyw

więcej podobnych podstron