■ l
3Q 1. Rorattuowule rnmyn
SYMetrii - wybierany jest punkt będący środkiem symetrii linii lub luku,
CENttum - wybierany jest punkt będący środkiem okręgu lub luku.
KONiec wybierany jest najbliższy punkt końcowy linii lub luku,
BLIskł - wybierany jest punkt należący do linii, luku lub okręgu, który, wizualnie leży nabliżej punktu wskazywanego kursorem.
PPRZcdęcIa - wybierany jest punkt przecięcia się 2 linii, okręgów lub łuków.
W celu ułatwienia rysowania użytkownik może zdefiniować specjalną sialhf lokaliuicymą i umieszczać wskazane punkty rysunku wyłącznie w węzłach tej siatki
Rysunki powstałe m pomocą edytorów rysunków są zapisywane i przechowywane jako pliki dyskowe (w programie AutoCAD — o rozszerzeniu DWG). Mogą byd' również traktowane jako bloki i wstawiane do aktualnie przetwarzanego rysunku. Cuchę tę można wykorzystać do budowy bibliotek typowych elementów. W tym celu nale/y raz narysować element, zapisać go w pliku i wstawiać do innych rysunków,! ilekroć zachodzi taka potrzeba. Można go, tak jak każdy blok, kopiować, przesuwaj czy tez wymazać
Jedna z najważniejszych zalet edytorów rysunków technicznych jest łatwość] a jaka dokonuje się edycji (modyfikacji) już istniejącego rysunku. Korzystając: i poleceń edycyjnych, można w szczególności:
— wymazać narysowane poprzednio obiekty — taką możliwość edycyjną daje. punka przy rysowaniu na kartce papieru,
— odzyskiwać obiekty wymazane omyłkowo — możliwe jest również cofnięcie skutków większości innych poleceń edycyjnych i rysunkowych,
— przesuwać obiekty w inne miejsce na rysunku,
— wielokrotnie kopiować raz narysowane obiekty, pojedynczo lub tworząc j ruch szyki prostokątne lub kołowe,
— obracać powiększać lub zmniejszać obiekty,
— tworzyć odbicia lustrzane obiektów,
— zaokrąglać lub fazować połączenia pomiędzy dwoma obiektami;
— skracać lub wydłużać obiekty, tak aby uzyskać dokładne dopasowanie ® lanych obiektów,
— dzielić obiela na równe części lub nanosić na nim równomiernie rozmieszczone óiąatipii konstrukcyjne,
— zmieniać cechy uprzednio narysowanych obiektów, np. warstwę, kolor, rodzaj Und,
— rozkładać bloki i polilinie nu elementy składowe.
Większość poleceń edycyjnych operuje na uprzednio wskazanej przez użytkownika grupie obiektów. Grupa taka nazywa się kolekcją (zbiorem wskazań). Po wikłaniu kolekcji można przystąpić do edycji.
W AutoCAD obietr> do kolekcji wybiera się przez bezpośrednie ich wskazanie-kmiotem albo pizrz wybór jedno] z następujących opcji:
WStystko powoduje wybranie do kolekcji wszystkich elementów,
Qkao powoduje konieczność wskazania dwóch przeciwległych wierzchołków; pnuniikąia ipnsstolu' §jfl jcit rysowany linią ciągłą); wszystkie obiekty znajdujące
1,Z Komputerowe wipflmsginłc projektowani*_31
się całkowicie wewnątrz tak utworzonego prostokąta, zwanego oknem, dołączane są do kolekcji,
prZec różni się od Okno tylko tym, że do kolekcji włączane są także te obiekty, które nawet częściowo znajdują się w obrębie okna (prostokąt określający okno jest wtedy rysowany linią kreskową);
OWbok powoduje konieczność wskazania wierzchołków wieloboku; wszystkie obiekty znajdujące się całkowicie wewnątrz wieloboku dołączane są do kolekcji,
ZWbok różni się od OWbok tylko tym, że do kolekcji włączane są także tę obiekty, które nawet częściowo znajdują się w obrębie wieloboku,
Poprz oznacza poprzednią kolekcję.
Auto — do kolekcji są włączane elementy wskazane kursorem, a jeśli kursor nie wskazał żadnego elementu, tó automatycznie zostanie włączona opcja Okno lub prZec przy czym jeżeli drugi wierzchołek prostokąta leży na lewo od pierwszego wskazanego punktu, tó obowiązuje opcją prZec, a jeżeli po jego prawej stronie, obowiązuje opcja Okno,
Krawędź powoduje konieczność wskazania wierzchołków łamanej; do kolekcji są włączane elementy, które zostały przecięte tą łamaną,
oStatni powoduje włączenie do kolekcji ostatnio narysowanego obiektu.
Usuń powoduje włączenie trybu usuwania poszczególnych elementów z kolekcji (wskazywanie elementów do usunięcia może odbywać się z wykorzystaniem opcję Auto, Okno, prZec itp.),
Dodaj — włączenie trybu dołączania poszczególnych elementów do kolekcji (wskazywanie elemerttów do dołączania może odbywać się z wykorzystaniem opcji: Okno. prZec, Auto itp.),
Edytory rysunków pozwalają na przedstawienie na ekranie dowolnego fragmentu rysunku, co umożliwia opracowywanie niemal dowolnych szczegółów. Do wyświetlania na ekranie tylko fragmentu rysunku obejmującego bezpośrednie otoczenie wybranego szczegółu służy polecenie ZOOM. Działanie tego polecenia można porównać do efektów uzyskiwanych za pomocą kamery wyposażonej w obiektyw o zmiennej ogniskowej (rys. 1.10). Polecenie to umożliwia pozorne powiększenie lub pomniejszenie rozmiarów oglądanych na ekranie obiektów przy zachowaniu ich rozmiarów rzeczywistych. Edytory rysunków umożliwiają też realistyczne przedstawianie na ekranie obiektów przestrzennych (trójwymiarowych).
Jednym ze sposobów komputerowego zapisu projektu jest modelowanie prze-slrzcnne. Przy zapisie tym wykorzystywane są obiekty typu linie, powierzchnie, bryły. W zależności od zastosowanych obiektów powstają modele krawędziowe, powierzchniowe lub bryłowe. W modelach krawędziowych projekt jest prezentowany za pomocą linii w przestrzeni. Tego rodzaju modele mogą obrazować up. konstrukcje kratowe. Zwykle modele krawędziowe służą jako „szkielet" do tworzenia modeli powierzchniowych, tzn. powierzchnie są „rozpinane" na liniach modelu krawędziowego. Powierzchnie są tworzone przez „składanie" ich z podstawowych powierzchniowych elementów rysunkowych .i powierzchni złożonych. Powierzchnie mogą być przybliżane za pomocą zbioru czworokątów. Stopień przybliżenia, czyli yfstoic