44 RozdzlalS
dzić min. o ..topikalizacje” tekstu, kiedy np. mówiący stale odsyła 4, legą samego obiektu, i inne wykładniki funkcji koreferencyjnej, teru tyzację, którą zajmował się szczególnie F. DaneS. Według S. Gajdy, w tekście naukowym dominuje typ następstwa polegający na tematy, zaeji rematu.
Zespól zagadnień umieszczonych przez autorkę w tymże punkcie do-tyczy leż typologii wypowiedzi i wzorców gatunkowych, m.in. stres-czenia tekstu. Wykorzystywanie w stylu różnych wzorców gatunlm-wyck jest szczególnie istotne dla badań stylu tekstów pisanych (a spośród stylów mówionych dotyczy zwłaszcza stylu retorycznego).
Jak widać, spostrzeżenia T. Dobrzyńskiej wynikają z bogatego materiału opisywanych struktur stylistycznojęzyIcowych, które przytoczyłam wyżej w niezmiernym skrócie.
Do tych zagadnień Dobrzyńska powróciła jeszcze w innej rozprawie, opublikowanej w roku 1996®, potwierdzając tezę, że styl implikuje pojęcie tekstu, „ponieważ jest pochodną użycia elementów systemu językowego w wypowiedzi". Według autorki, dobór tych elementów może być interpretowany jako wytwarzający znak indeksowy. (Ja widziałabym tu jeszcze specjalny sem modalizujący znaczenie pierwotne z punktu | widzenia nadawcy tekstu jako ważny, jako specjalnie eksponujący zasadę stylistyczną organizującą tekst).
T. Dobrzyńska przejmuje z definicji stylu ukutych przez Mayenową (o czym już wspominałam) pojęcie wartości stylistycznej tekstu, wiążące dany tekst z zespołem innych tekstów, „motywowano względną integralnością perspektyw światopoglądowych, .narzucających określono |_ preferencje językowe”*. A. Greimas w swojej książce Du sens zwraca j
' Ead., Tekat i rtyt, |w:J Styl * tekst. Materiały międeynarottowej - enfrrrref -I-—. »».'• "■ '>nii ..........' ■- M "■_