Bilinkiewicz9

I5M Ps n kiatrw niepowodzeń. Z koki /byt długotrwała terapia (powyżej 50-60 posiedzeń pnę; qtni pomd 8-10 miesil i jest najczęściej mniej skuteczna niż sterownic kompleksowej terapii i wywołuje zniechęcenie zarówno u terapeuty, jak i pącjói* :»h\. Jest ona wskazana u bardzo nielicznych chorych, a jej praktyczne u sanowanie wiąże się z dużymi trudnościami ze względu na znaczne nakłady wysiłku, czasu i środków Jako remedium na te trudności coraz to nowi autori) nuto/ą istniejące metody i techniki psychoterapeutyczne, które jednak najczęściej me znajdują uzasadnienia w uzyskanych wynikach. Są one często nie sprawdzone empirycznie i nie zgodne / oczckiwanitimi i nastawieniami pacjentów. Moźesięit przyczynić zwłaszcza, jeśli są stosowane przez niedoświadczonych terapeutów--do pmrauui leczenia przez chorych (..drop-out'*». Według wielu danych odsetek pacjentów przerywających wbrew zaleceniom lekarzy leczenie psychoterapeutyczne waha się od 30% do 60%. Rzeczą niekorzystną lub wręcz niedopuszczalną jw to. gdy chory nie może uzyskać nułcżncj mu pomocy, ponieważ terapeuci — ze względów doktrynalnych — nie stosują innych metod niż te. które ..wy/rują. Większość celów terapeutycznych i resocjalizacyjnych powinna w rwuejuyu stopniu być wyznaczona przez wiarę w terapeutę lub panującą modę. lecz określona zasadą dobru pacjenta i koniecznością umożliwienia mu powrotu 4) bardzie) ut> siakcjonującego życia.

Podobne zadania stoją przed lekarzem ogólnym i internistą, ale ze względu ni rodzaj chorób, z którymi się stykają oraz na to. żc pacjenci zgłaszający się do nich z zaburzeniami czynnościowymi mają przeważnie* objawy w sferze wegetatywnej, kreślą oni mniej ambitne i dalekosiężne cele terapii. Używają również do ich osiągnięcia hardziej ograniczonego zestawu metod i technik, koncentrując się ni tych, które przede wszystkim wpływają nu sum somatyczny i psychiczny pacjenta Powinni więc umieć stosować psychoterapię jako metodę leczenia noajr uspokajanie, wyjaśnianie, przekonywanie, sugestywne oddziaływania, wsparcie, prasie techniki behawioralne, trening autogemiy. Jeszcze ważniejsze jest to. abj poi ui fi li podejść psychoterapeutycznie do pacjenta i w odpowiedni sposób podrzeć jego problemy. Okazując chorym zainteresowanie, zrozumienie, ciepło, empire i zaangażowanie, muszą w praktyce przejawiać rozumienie tego. ze nic mi choroby. która by mc miała indywidualnego piętna i że każdy człowiek choruje inaczej, przy czym problematyka psychologiczna i spolee/nu pacjenta są nierozłącznie związane /. jego problematyką cielesną. Rozpowszechnienie tafcie.'-ujmowania zaburzeń zdrow ia oraz ich leczenia wśród lekarzy i personelu średni może w poważnym stopniu przyczynić się do przezwyciężenia ujemnych rjniw charakteryzujących obecny etap rozwoju teorii i praktyki medycyny.

Psychoterapeuta

W lec/cnui (wyvfo«rrapcut)c/nyni osobie Icrupculy przypisywano rolę cęnłritloł dopiero w tHUinKh 20-30 lutach zaczęto podważać tę lezę Wiązało -*W z rozwojem interakcyjnego relacyjnego modelu osobowości, podkreśleniem k*^s • niktcyjnydi i informacyjnych aspektów oddziaływania i / wpływem ujęć '>'*^f"** wych. Niezależnie jednak ud aktualnych tenden. ji. nadal nie ulega wąipbw"W^Ł ■

Zakład!*' PaĄetif 451 10-447 Olutn^uł. C^eckic

dopóki psychoterapia pozostaje w dużej mierze sztuką, dopńlyiolreślónf .^właściwości i umiejętności terapeuty wywierają decydujący wpływ na to. czy wyniki psychoterapii kształtują się korzystnie czy ujemnie.

Od czasu gdy psychoterapia uzyskała status samodzielnej dyscypliny i powstały teorie, które uzasadniały jej skuteczność i celowość stosowania, formułowano stale modyfikowane normy dotyczące optymalnego pełnienia roli psychoterapeuty. Obejmowały one zarówno cechy osobiste, postawy oraz formy zachowania się terapeuty, jak również jego umiejętności, które nabył w wyniku określonego typu kształcenia, a także zasady, których powinien przestrzegać.

Wydaje się. że istnieją ludzie o określonych cechach, ułatwiających im wywieranie wpływu na innych. Cieszą się oni /.lulaniem chorych i potrafią uwiązać z nim kontakt, wykorzystując to do osiągania korzystniejszych rezultatów leczenia i udzielania pomocy. Jest to wprawdzie pewien talent „t: bożej laski", co nic oznacza, że psychoterapii nie należy się uczyć i żc nie mużna rozwijać i zwiększać skuteczności swoich działań — nie tylko przez opanowywanie „technologii", lecz również przez w/hogucanie i modyfikację własnej OSObOWOici. Poglądy te znajdują odbicie w postulatach dotyczących niezbędnych metod kształcenia w zakresie psychoterapii.

Pacjent

Znaczenie rozpoznania dla stosowania psychoterapii można rozpatrywać w rożnych aspektach, biorąc pod uwagę:

1)    postać zaburzeń;

2)    obraz kliniczny i stopień nasilenia objawów ora/ dezorganizacji osobowości:

3)    określenie miejsca i znaczenia psychoterapii w leczeniu:

I) wyniki psychoterapeutycznego leczenia;

5) wybór metody psychoterapii i stosowanych technik.

Przypisując psychoterapii znaczącą mię w leczeniu psychoz, należy uwzględnić, ze jest ona inna w terapii schizofrenii i choroby iWrys-wj. a inna w leczeniu psychoz egzogennych i organicznych. W schizofrenii i chorobie afcktywnej falujący i okresowy przebieg prawdopodobnie może ulec modyfikacji przez Musowanie psychoterapii. Może się to przyczynić do łagodniejszego przebiegu i szybszego ustąpienia poszczególnych cpuidn* chorobowych oraz do skuteczniejszej rehabilitacji. W psychozach egzogennych psychoterapia me odgrywa foli • sensie skrócenia okresu trwania zaburzeń, w organicznych ta< nie może asinymać ewentualnego rozwoju zaburzeń, lec/ może wpłynąć na samopoczucie chorych, żninie iv/uj*ąc ich poczucie bemdroki i bez—d/iejuoło

W większości przypadków psychoz cele Uwłmuu psyehcaerapu sprowadzają uę do podre/ymonu chorego, prirtunni mu. ze jest kros. kro uę nim /aj-iiujc i interesuje, kto iuuzc być ptwlacią odniesienia. kto go rozumie i akceptują, o| logo może uzyskać opinię, wskazówki, a niekiedy i decyzję. Wskazane JM udzielanie informacji o cturakierrc zaburaeń. ich ewentualnych fcatuck-Mncjaeh i przebiegu, spnaohuch uHiuuuhnuron Uf do niepokojących ohja-

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
58244 PS O i HOLES 5mm DIA DIM A DIM. B ANGLE ITEM 1 110 40 75° ITEM 2 130 50 60° ITEM
rachunkowowsc3 Przedsiębiorstwo posiada następujące składniki bilansu: 1. Długoterminowe kredyty b
84344 WP 1505172 pś&tf ** M u-* **TT I?ll A Af * ^ * ?3y ?=_ 6pr* 1# fi f 3 «■ i 1( 50
027 4 27 Typowa kombinacja leków do długotrwałej terapii niewydolności serca na tle dysfunkcji sku
•    Wysiłki długotrwałe, wykonywane dłużej niż 60 minut W zależności od procesów
Biologia s 35 □ Zaznacz prawidłowe zakończenie zdania. Właściwym zaleceniem w wypadku długotrwałej t
IMAG0795 (3) Działania niepożądane związane z długotrwała terapia ze wskazań pozasubstyt zahamowanie
CZYM JEST MOTYWACJA? I ZAPAMIĘTAJ - Długotrwale trudności i niepowodzenia w pracy niezależnie od ich

więcej podobnych podstron