skanowanie0057 (6)

W 1930 roku powstał Polski Komitet Zielarski zrzeszający naukowców, organizatorów życia gospodarczego oraz plantatorów i zbieraczy.

Powierzchnia upraw roślin zielarskich w 1927 roku wynosiła 370 ha. Na obszarze tym uprawiano gorczycę, rumianek, majeranek, kminek, malwę czarną.

W latach trzydziestych produkcją leków roślinnych zajmowały się przedsiębiorstwa jak Klawo S A.-Warszawa, L. Spiess i Syn S A. -Tarchomin, Motor S.A.-Warszawa, Laokoon S.A. Lwów, Barcikowski S.A.-Poznań.

Dynamiczny rozwój zielarstwa w Polsce zahamował wybuch II wojny światowej. Zniszczone zostały liczne plantacje roślin leczniczych i zakłady zajmujące się przetwórstwem zielarskim.

W lipcu 1945 r. uprawy zielarskie zajmowały jedynie 120 tia. Podjęto zapoczątkowane w latach trzydziestych badania naukowe przez prof. Jana Muszyńskiego w Łodzi oraz przez prof. Wacława Strażewicza w Poznaniu. 7. inicjatywy Prof. W. Strażewicza w 1947 roku powołano Państwowy Instytut Naukowy Leczniczych Surowców Roślinnych w Poznaniu.

W 1946 roku utworzono w Warszawie Państwową Centralę Zielarską przekształcona w 1950r. w Zjednoczenie Przemysłu Zielarskiego Herbapol, podległe Ministerstwu Przemysłu Spożywczego i Skupu.

Pod koniec lat siedemdziesiątych tirrna ta dysponowała 10 przedsiębiorstwami przemysłowymi w największych miastach Polski, 3 Zielarskimi Ośrodkami Doświadczalnymi oraz Instytutem Przemysłu Zielarskiego w Poznaniu. Pod koniec lat 80-tych powierzchnia upraw zielarskich wynosiła 25 000 ha.

W chwili obecnej nadal poszukuje się nowych, nie znanych szerzej roślin zielarskich, zajmuje się tym etnobotanika dyscyplina naukowa z pogranicza etnologii i botaniki.

Przedmiotem etnobotaniki jest kontekst kulturowy w jakim egzystują różne gatunki roślin ze szczególnym uwzględnieniem tych, które miały znaczenie magiczne, lecznicze, żywieniowe, jako osłony, barwniki itp.

Ziololeczniclwo (fiłolerapia)-sposób leczenia z wykorzystaniem surowców i przetworów roślinnych w tym również warzyw i owoców. Jedna z metod leczenia stosowana w medycynie konwencjonalnej (oficjalnej).