skanuj0009 (308)

172 5. Kulturowe aspekty turystyki zrównoważonej

5.2.2.2. Koncepcja „wioski kulturowej”

Koncepcją teoretycznie bliską idei turystyki zrównoważonej z punktu widzenia turystyki etnicznej jest koncepcja „wioski kulturowej” (ang. cultural village). Chociaż jest ona najbardziej konsekwentnie realizowana od kilkudziesięciu już lat (pierwsza cultural village powstała w latach 60. XX w.) w Republice Południowej Afryki, to cultural villages można spotkać w innych krajach Afryki (Suazi, Malawi, Zambii, Botswanie, Lesotho, Kenii i Rwandzie), a także w państwach Azji Wschodniej (Korei Południowej, Chińskiej Republice Ludowej, Mongolii oraz na Tajwanie) i Azji Południowo-Wschodniej (przede wszystkim w Malezji, ale także w Kambodży, Wietnamie, Tajlandii i Indonezji), w Australii i Oceanii (poza Australią, również w Vanuatu i na Wyspach Cooka), jak również w regionie Morza Karaibskiego (Dominika) i na Bliskim Wschodzie (Katar).

Według południowoafrykańskiej autorki M.A. Mearns [2006,60] w kontekście idei cultural village można znaleźć kilka argumentów przemawiających na ich korzyść oraz kilka argumentów wręcz przeciwnych.

Korzyści wynikające z istnienia „wiosek kulturowych” sprowadzają się przede wszystkim do następujących kwestii:

•    ich istnienie umożliwia zatrudnienie i pozyskanie dochodów ludności, która z reguły ma niewielkie szanse na znalezienie godziwej pracy w gospodarce formalnej;

•    „wioski kulturowe” przyczyniają się do zachowania dawnych zwyczajów, pozwalają przetrwać tradycjom rzemieślniczym, twórczości artystycznej itp.;

•    obecność cultural villages ma pozytywny wpływ na rozwój innych usług (nie tylko usług turystycznych) oraz lokalnej działalności produkcyjnej (nie tylko związanej z rzemiosłem);

•    po odwiedzeniu „wioski kulturowej” turyści mają większą wiedzę o innych narodach i grupach etnicznych, która może być dalej przez nich pogłębiana.

Do głównych argumentów wysuwanych natomiast przez przeciwników koncepcji „wiosek kulturowych” należą:

•    osoby, które są spotykane przez turystów we „wioskach kulturowych” nie są autentyczne i odgrywają jedynie wyuczone (czasami nawet nakazane im) role, bez możliwości wnoszenia samemu czegoś nowego;

•    cultural villages są często przedsięwzięciami czysto komercyjnymi, często należącymi do hoteli itp.;

•    w „wioskach kulturowych” można jedynie znaleźć potwierdzenie obiegowych opinii dotyczących danej grupy etnicznej;

•    krótki czas pobytu turystów w cultural villages nie pozwala im nawet na jedynie tylko nieco głębsze poznanie specyfiki danej kultury;

•    oferowane turystom pamiątki są często produkowane przez rzemieślników nie mających pic wspólnego z daną „wioską kulturową”, a dochody z ich sprzedaży nie zasilają budżetów rodzinnych osób spotykanych przez turystów.

Według H. Hughes [2003, 4] idea „wiosek kulturowych” nawiązuje do głoszonego w Republice Południowej Afryki, jeszcze w czasach polityki segregacji rasowej (w języku afrikaans apartheid), hasła „osobno, ale równi” (ang. ,jseparate but equal”). Pierwsze

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
skanuj0009 (308) 172 5. Kulturowe aspekty turystyki zrównoważonej5.2.2.2. Koncepcja „wioski kulturow
skanuj0011 (276) 174 5. Kulturowe aspekty turystyki zrównoważonej5.2.2.3. Koncepcja „turystyki ACE”
skanuj0011 (276) 174 5. Kulturowe aspekty turystyki zrównoważonej5.2.2.3. Koncepcja „turystyki ACE”
12879 skanuj0001 (434) ROZDZIAŁ 5Kulturowe aspekty turystyki zrównoważonej5.1. Turystyka kulturowa j
skanuj0019 (73) 96 4, Przyrodnicze aspekty turystyki zrównoważonej ką zrównoważoną. Jak pisze Z. Kra
skanuj0026 (45) 126 4. Przyrodnicze aspekty turystyki zrównoważonej4.3. Turystyka ekologiczna (ekotu
skanuj0028 (40) 128 4. Przyrodnicze aspekty turystyki zrównoważonej wania osób uprawiających wildlif

więcej podobnych podstron