K �jna DIALEKTY POLSKIE720

30

przedindoeuropejski substrat językowy, przejmując język indoeuropejski zastępował obcą swemu systemowi opozycję dźwięczności/bezdźwięczności innymi, opartymi nie na dźwięczności, lecz na. sile artykulacji zasadami różnicowania fonemów. Przeniesienie tej innowacji do języka, indoeuro-pejskioh przybyszów świadczy o tym, że tereny -wymienionych dialektów" peryferycznych pierwotnie były zamieszkane przez silny substrat przed-indoeuropejski, który asymilując. się narzucił zwycięskiemu językowi swoje właściwości strukturalne.

Gdy poszczególne grupy Indoeuropejezyków, mówiące tak formującymi się dialektami, opuściły swe siedziby, leżące na terenach pierwotnej praojczyzny lub w jej pobliżu, i wywędrowawszy do odległych części Azji lub Europy zaczęły bytować samodzielnie na odrębnych, częstokroć znacznie oddalonych od siebie terytoriach, można mówić o całkowitym rozpadzie języka praindoeuropejskiego nie tylko na dialekty, ale w poszczególnych wypadkach na wywodzące się z jednego prajęzyka, więc pokrewne języki, którymi posługiwały się spokrewnione, ale odrębno już grupy etniczne. Ten stan językowego zróżnicowania, rozczłonkowania i ugrupowania dialektów indoeuropejskich, które po całkowitym wyodrębnieniu się i odizolowaniu poszczególnych ludów pochodzenia indocuropej-skiego stały się językami etnicznymi, można dla czasów około 2000 lat p. n. e. przedstawić przy pomocy następującego schematu (Mil 177):

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
K ?jna DIALEKTY POLSKIE775 85 przynależności etniczno-językowej lutlzi, którzy tą gwarą mówią, poczu
K ?jna DIALEKTY POLSKIE713 23 językowych. Mimo znacznego wysiłku, aby wiernie i dokładnie odtwarzać
K ?jna DIALEKTY POLSKIE714 24 Także intensyfikacja i terenowe rozprzestrzenienie zmian językowych mo
K ?jna DIALEKTY POLSKIE719 29 a) w centralnych dialektach, które stały się podstawą grup językowych
K ?jna DIALEKTY POLSKIE722 V. BAŁTOSŁOWIAŃSKIE INNOWACJE JĘZYKOWE Północne peryferie obszarów indoeu
K ?jna DIALEKTY POLSKIE733 VIII. DIALEKTALiSTE CECHY PRASŁOWIAŃSKIE Omówione właściwości językowe lu
K ?jna DIALEKTY POLSKIE740 50 Mapa III. Dialektalne różnicowanie się prasłowiańskiego obszaru języko
K ?jna DIALEKTY POLSKIE749 IX. IJTSDWACJE LECHICKIEJ GRUPY JĘZYKOWEJ Długotrwale procesy rozprzestrz
K ?jna DIALEKTY POLSKIE766 76 Mapa XIV. Przegłos psi. *£, *e w pozycji przed przednio językową trwar
K ?jna DIALEKTY POLSKIE78949 14 terytorium językowego ustalają się jako cechy fonologiczne. To związ
K ?jna DIALEKTY POLSKIE78952 150 rycli uie można pominąć w procesie komunikowania się językowego. Dz
K ?jna DIALEKTY POLSKIE78972 170 nic na całym naszym terytorium językowym były takie same. Wynikało
K ?jna DIALEKTY POLSKIE78 18 wy cli polskiego terytorium językowego uzupełniał i pogłębiał K. Nitsch
K ?jna DIALEKTY POLSKIE79 19 Słownik gwar polskich, opracowywany obecnie w krakowskim Zakładzie Języ
K ?jna DIALEKTY POLSKIEz815 miennictwa przenikać końcówka loc. pl. -och, słowacki obszar językowy by
K ?jna DIALEKTY POLSKIE716 26 taktować lub asymilują obcojęzyczne substraty, w drugim -wypadku z świ
K ?jna DIALEKTY POLSKIE72 12 niern języków, którymi mówią ugrupowania starego osadnictwa ludności •w
K ?jna DIALEKTY POLSKIE736 46 znacznymi odległościami izolacja poszczególnych ugrupowań ludności ora
K ?jna DIALEKTY POLSKIEz819 58B. Na części tego obszaru (w zasięga 34D) ustalenie się końcówki -ego

więcej podobnych podstron