page0143
POEZJA EUFRATEJSKA 133
Gdy twe słowo, niby burza, przeciąga, mnożą się łąki i upoję.
Gdy twe słowo rozbrzmiewa na dołach, rodzi się trawa zielona"...
Koniec hymnu przechodzi w formę błagalnej litanji:
Twa małżonka, kochana Ningal, łaskawa matka,
niech do ciebie mówi: „Panie, udobruchaj się"
Bohaterski Samaś, twój syn,
niech do ciebie mówi: „Panie, udobruchaj się".
Igigi niech do ciebie mówią: „udobruchaj się, Panie".
Zasuwy z Ur, zamek Egiśśirgal1),
niech do ciebie mówią: „udobruchaj się, Panie".
Bogowie nieba i ziemi
niech do ciebie mówią: „udobruchaj się, Panie".
2. Przerażającą grozę rozhukanych żywiołów opisuje poeta eufratejski w hymnie do Adada, bóstwa burzy:
„Gdy Pan się rozgniewa, drżą przed nim niebiosa, gdy Adad huczy, trzęsie się przed nim ziemia, wysokie góry padają przed nim z trwogi.
Przed jego gniewem, przed jego dąsami, przed jego rykiem, przed jego grzmotem, wstępują niebiescy bogowie do niebios, a bóstwa ziemskie chronią się do ziemi; słońce się kryje w niebios podwaliny a księżyc w niebios Umyka wyżyny".
3. Inne zabarwienie nosi np. hymn do Sam as a:
Panie! który ciemność rozświetlasz, rozjaśniasz ponure oblicza, miłościwy boże, który podnosisz uniżonego, a bronisz słabego 1 Na twe światło wielcy czekają bogowie,
Anunnaki społem twego wyglądają oblicza.
Ty języki jednoczysz, by jedno stworzenie;
z podniesioną głową patrzy ono na światłość słoneczną.
Skoro tylko się zjawisz, (rozbrzmiewają) okrzyki wesela.
Boś ty jest światłem krańców dalekiego nieba;
Tyś, a nikt inny, szerokiej ziemi sztandarem,
Na ciebie patrzy z radością niezliczony tłum ludzi.
b) Z natury rzeczy wynika, że znaczną większość lirycznych utworów stanowiły w Babilonji modlitwy. Już najstarsze dokumenty z czasów Gudei zachowały nam próbki natchnionych w modlitwie wylewów duszy.
*) Miasto Ur posiadało główną świątynią Sina, zwaną Egiśśirgal.
http://rcin.org.pl
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
page0147 POEZJA EUFRATEJSKA 137 Gdy głód czują, nieraz podobni są do trupa, gdy są syci, pragną się
page0137 POEZJA EUFRATEJSKA 127 i moich ludzi przeznaczył na zagładę". Gdy Ellil nadszedł, ujrz
page0127 POEZJA EUFRATEJSKA 117 II tabliczka. O tem wszystkiem dowiaduje się znowu
page0131 POEZJA EUFRATEJSKA 121 Owszem, opowiem ja nieszczęścia, któreś sprowadziła; chcę podać ogól
page0133 POEZJA EUFRATEJSKA 123 czyż wiecznie rodzą się dzieci na ziemi? czyż rzeka wiecznie pcha we
page0135 POEZJA EUFRATEJSKA 125 bydłu pola i zwierzętom i robotnikom kazałem wsiąść na okręt. Czas o
page0139 POEZJA EUFRATEJSKA 129 Kto poległ w bitwie — tyś go widział, nieprawdaż? „Tak jest, widział
page0141 POEZJA EUFRATEJSKA 131 mają zniszczyć jej zmysły i ciało. Ze zniknięciem Iśtary ustaje na z
page0145 POEZJA EUFRATEJSKA 135 Kładź prawdę na me usta ; niech dobre myśli w sercu mojem żyją; niec
page0149 POEZJA EUFRAT EJSKA 139 Boże, którego znam i nie znam, spojrzyj i wysłuchaj mej prośby. Bog
page0140 134 SZKOŁA JOŃSKA. zaczerpnięte z wyziewów morza, a dusze ludzi przeciwnie składają się z c
page0125 XIII, POEZJA EUFRATEJSKA Epika i liryka były równie bogato rozwinięte w Mezopotamji. Epos b
page0129 119 POEZJA EUFRATEJSKA zwrócił się znowu do trupa Tiamat, rozpłatał jej czaszkę i cielsko n
page0133 133 to mojem hasłem, któremu pragnąłem nie sprzeniewierzyć się nigdy. Oszczędności moje wzr
page0135 TEOLOGIA EGIPSKA. 133 drugą, jeżeli była, starannie ukrywano przed cudzoziemcami. Zresztą z
page0139 PSYCHOLOGIA HUKAKLITA. 133 i potrzebuje pokarmu. Wspomniałem o tern już wyżćj. Że zaś cały
page0140 137 kierau ołtarzowi, gdy ją. ktoś z boku za suknią pociągnął. Eyła to kobieta uboga, stara
page0153 PROZA EUFRATEJSKA 143 rapi, potężny król, ulubieniec bogów, ogromną siłą, której mi Marduk
page0155 PROZA EUFRATEJSKA 145 Hadadowi z Alepu. Ruszyłem z Alepu i zbliżyłem się do miast Irhulenfe
więcej podobnych podstron