IMG301

ELLIOT ARONSON

skandal. Ale chciałem wspomnieć o przypadku Ralstona, ponieważ nie jest on przypadkiem odosobnionym; myślę raczej, że jest ilustracją tego rodzaju nacechowanych hipokryzją polowań na czarownice, które stały się o wiele za powszechne w życiu współczesnej Ameryki. Mam głębokie przeświadczenie, że jeśli będziemy potrafili nauczyć się większej biegłości w stawaniu twarzą w twarz z naszymi własnymi błędami po to, by się na nich uczyć, być może, będziemy też potrafili zbudować taką dobrze ugruntowaną samoocenę, która pozwoli nam oprzeć się dążeniu do redukowania na gwałt dysonansu w sytuacjach, które wywołują surowe oceny i poważne zaburzenia w sferze poznawczej. Równocześnie może to sprawić, że będziemy trochę bardziej tolerancyjni wobec błędów innych i, być może, nasze reakcje na nie w pełni doskonałe zachowanie osób publicznych będą nacechowane trochę mniejszą hipokryzją.

W tym miejscu muszę przyznać, iż moje rozważania w całym tym paragrafie są czysto spekulatywne. Równocześnie, dobrze jest wiedzieć, że nie jestem w spekulacjach tego typu odosobniony. Bardzo niedawno Meg Rohan (1996), młoda australijska badaczka zajmująca się psychologią społeczną, niezależnie podjęła pracę nad projektem badań różnych aspektów samooceny, który jak się wydaje, podąża w tym samym kierunku - potwierdzenia, między innymi, nieustającej żywotności rewolucyjnej małej teorii Festingera.

Bibliografia

Aronson E. (1960) The cognitwe and behavioral conseąuences of the confirmation and disconfirmation of expectancies. Grant proposal submitted to the National Science Foundation, Harvard University.

Aronson E. (1968) Dissonance theory. Progress and problems. W: Iheories of cognitioe consistency. A sourcebook, R. P. Abelson i in.

Aronson E., Carlsmith J. M. (1962) Performance expectancy as a determinant of actual performance, „Journal of Abnormal and Social Psychology” 65, s. 178-182.

Aronson E., Carlsmith J. M. (1968) Experimentation in social psychology. W: The handbook of social psychology, G. Lindzey, E. Aronson (red.), wyd. 2, Reading, Mass, Addison-Wesley.

Aronson E. i in. (1974) A two-factor theory of dissonance reduction. The effect of feeling stupid or feeling awful on opinion change, „International Journal for Research munication” 3, s. 59-74.    I ■

Aronson E. i in. (1990) Methods of research in social psychology, New

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
str26201 djvu NAUKA ce, nazywamy „układem inercjalnym". Ale stan ruchu danego układu inercjaln
CCF20090522125 252 Odczytać rzeczywistość ku szerokie nie tylko w talii, ale i w nogawkach, można j
tzw. „przestępców bezmyślnych" - nie jest on przestępca umyślnym tak, jak chciałoby tego prawo
1946a, str. 82), ale mimo to, jego zdaniem, „teoretycznie nie jest rzeczą niemożliwą odtworzyć świat
kreskówki, w których kot zostaje przejechany przez ciężarówkę, ale po chwili wstaje i nic mu nie jes
IMG299 ELLIOT ARONSON osiągnięciami - desperacko próbując przekonać samych siebie i innych, j* są ws
Carol Tavris Elliot AronsonBŁĄDZĄWSZYSCY (ale nie ja) Dlaczego usprawiedliwiamy głupie poglądy, zle
skanuj0225 (3) 238 PHP i MySQL dla każdego 3. W przypadku gdy zmienna załogowany nie jest ustawiona,
IMG274 ELLIOT ARONSON oświecenia), niż przesyłałbyś mu wtedy, gdyby się zgadzał. Jeśli upiera się i
IMG293 ELLIOT ARONSON Jedynym układem warunków, po którym spodziewaliśmy1^ tego, że wytworzy dysonan
IMG295 ELLIOT ARONSON strategię genialnie opracowaną we wcześniejszych badaniach przez Zann. i Coope
16557 UWP 4 ELLIOT ARONSON DYSONANS, HIPOKRYZJA I OBRAZ WŁASNEJ OSOBY Jedynym układem warunków, po k
17349 UWP 5 ELLIOT ARONSON DYSONANS, HIPOKRYZJA I OBRAZ WŁASNEJ OSOBY osiągnięciami - desperacko pró
Jak wspomniano, w przypadku operatorów UT-2 z doświadczeniem w konwencjonalnych badaniach spoin, kon

więcej podobnych podstron